"ဆရာေရ..ႏွဳတ္သာႏွဳတ္ေပးလုိက္ပါေတာ့ရွင္။ နာလုိ႔ခဏခဏေအာ္ေနရတာ။ ကၽြန္မလည္းခဏခဏေဆးခန္းလုိက္မပုိ႔ႏုိင္ဘူး။ ၾကီးသြားျပန္ေပါက္မွာဘဲမဟုတ္လား။" ကေလးမိခင္တစ္ေယာက္ကေျပာလုိက္တာပါ။ ကေလးရဲ႕ညာဘက္ငယ္သြားေအာက္အံသြားႏွစ္ေခ်ာင္းစလုံးပုိးစားေနျပီ၊ ေဆးခန္းေရာက္တာေနာက္က်သြားလုိ႔ သြားအူတုိင္ထိပုိးစားတာေရာက္သြားေတာ့ အေၾကာေလးေတြေရာင္ျပီး အေၾကာသတ္ကုသတာ (root canal treatment/ endodontic treatment) လုပ္ေပးျပီး၊ ျပန္ဖာလုိ႔ရေအာင္ၾကိဳးစားေပးေနတာပါ။ ငယ္သြားအံသြားေတြက ကေလးအသက္ ၂ႏွစ္ခဲြကေန၃ႏွစ္အတြင္းစေပါက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကေလးကုိသြားတုိက္ေပးတဲ့၊ သြားတုိက္ခုိင္းတဲ့အေလ့အထမစဲြျမဲေသးဘူးဆုိရင္၊ အသက္ ၅ႏွစ္ ၆ႏွစ္ေလာက္ကစျပီး ဒီအံသြားေတြကုိပုိးစားပါေတာ့တယ္။ ၄ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ပုိးစားတဲ့ကေလးေတြေတာင္ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေမာင္ႏွမေတြက ကံေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ေဖေဖကသူကုိယ္တုိင္သြားပုိးစားခံရျပီးသြားေတြႏွဳတ္ခံရဖူးေတာ့၊ စာအုပ္ေတြကတဆင့္ သြားက်န္းမာေရးအေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြကုိ သိလာျပီးလုိက္နာက်င့္သုံးတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေမာင္ႏွမေတြကုိလည္း ညမအိပ္ခင္အျမဲသြားတုိက္ခုိင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ၁၀တန္းအထိ အအိပ္သိပ္မက္တယ္။ ညဆုိ (၈)နာရီထက္ေက်ာ္ျပီးမေနႏုိင္ခဲ့ဘူး။ တအားအိပ္ငုိက္လာျပီး သြားမတုိက္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ အိပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္သြားေလ့ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲလုိေန႔ေတြဆုိ ေဖေဖက အိပ္ယာထဲကေနေပြ႕ေခၚလာျပီး မရမကသြားတုိက္ခုိင္းျပီးမွ ျပန္အိပ္ခုိင္းေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြသြားပုိးမစားခဲ့ၾကပါဘူး။
တခ်ဳိ႕မိဘေတြက ကေလးကုိ အလုိလုိက္လြန္တယ္၊ သနားတယ္၊ ေပါ့ဆၾကတယ္။ ကဲ..အိပ္ပါေစ။ ပုိးစားလည္းႏွဳတ္လုိက္ေပါ့၊ ေနာက္ၾကီးသြားျပန္ေပါက္မွာဘဲ..ဆုိျပီးမၾကပ္မတ္ၾကဘူးေလ။ ခပ္ငယ္ငယ္ကတည္းကဘဲ ပုိးစားျပီေပါ့။ ငယ္သြားေတြက ၾကီးသြားနဲ႔စာရင္ အရြယ္လည္းေသး၊ ေၾကြလႊာလည္းပါးတယ္။ ပုိးစားျပီဆုိတာနဲ႔ သြားအတြင္းဆုံးလႊာအူတုိင္အထိေရာက္ဖုိ႔သိပ္ျမန္ပါတယ္။ ကေလးကသြားနာတယ္ေျပာမွ ေဆးခန္းျပမိၾကတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့
ရုိးရုိးတန္းတန္းဖာေထးလုိ႔မရေအာင္ပုိးစားတာက သြားအတြင္းသားကုိေရာက္ေနျပီေလ။ ေစာေစာက ကေလးမိခင္ေျပာသလုိ သြားကုိေဆးမကုဘဲအရြယ္မတုိင္ခင္ႏွဳတ္လုိက္မယ္ဆုိရင္ ဘာေတြျဖစ္ႏုိင္လဲၾကည့္ရေအာင္။ ေအာက္ကဓာတ္မွန္ထဲမွာ အသက္ (၇)ႏွစ္အရြယ္ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ခံတြင္းထဲမွာရွိတဲ့ ငယ္သြားနဲ႔ၾကီးသြားေတြ၊ ေပါက္ခ်ိန္မတန္ေသးလုိ႔ သြားဖုံးရုိးထဲမွာဖဲြ႕တည္ဆဲျဖစ္တဲ့၊ အျမစ္မစုံေသးတဲ့ၾကီးသြားေတြကုိေတြ႕ရပါမယ္။
သြားေတြထပ္တဲ့အတြက္ အစာေတြကသြားထပ္တဲ့ၾကားေတြထဲ၀င္ျပီး သြားတုိက္လုိ႔လည္း မေျပာင္ႏုိင္တဲ့အတြက္၊ အသက္ငယ္ငယ္မွာဘဲ ၾကီးသြားေတြပုိးစားရရွာပါတယ္။ ကေလးမိဘေတြသတိျပဳစရာပါ။
ကုိယ့္ကေလးရဲ႕အနာဂတ္ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာဖြံ႕ျဖဳိးတုိးတက္မွဳစတာေတြအားလုံးဟာ၊ မိဘေတြရဲ႕စံနစ္တက်ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မွဳေပၚမွာ အမ်ားၾကီးတည္ေနတာမုိ႔၊ ကုိယ့္ကေလးကုိခ်စ္ရင္၊ ပစၥဳပၸန္အခ်ိန္ေလးကုိဘဲကြက္မၾကည့္ဘဲ၊ ကေလးရဲ႕အနာဂတ္အထိေမွ်ာ္ေတြးစဥ္းစားျပီး၊ ငယ္ကတည္းက ေကာင္းတဲ့အမူအက်င့္အေတြးအေခၚေလးေတြကစျပီး သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးသြားဖုိ႔လုိတယ္ဆုိတာ၊ အၾကံျပဳလုိက္ရပါတယ္။
တခ်ဳိ႕မိဘေတြက ကေလးကုိ အလုိလုိက္လြန္တယ္၊ သနားတယ္၊ ေပါ့ဆၾကတယ္။ ကဲ..အိပ္ပါေစ။ ပုိးစားလည္းႏွဳတ္လုိက္ေပါ့၊ ေနာက္ၾကီးသြားျပန္ေပါက္မွာဘဲ..ဆုိျပီးမၾကပ္မတ္ၾကဘူးေလ။ ခပ္ငယ္ငယ္ကတည္းကဘဲ ပုိးစားျပီေပါ့။ ငယ္သြားေတြက ၾကီးသြားနဲ႔စာရင္ အရြယ္လည္းေသး၊ ေၾကြလႊာလည္းပါးတယ္။ ပုိးစားျပီဆုိတာနဲ႔ သြားအတြင္းဆုံးလႊာအူတုိင္အထိေရာက္ဖုိ႔သိပ္ျမန္ပါတယ္။ ကေလးကသြားနာတယ္ေျပာမွ ေဆးခန္းျပမိၾကတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့
ရုိးရုိးတန္းတန္းဖာေထးလုိ႔မရေအာင္ပုိးစားတာက သြားအတြင္းသားကုိေရာက္ေနျပီေလ။ ေစာေစာက ကေလးမိခင္ေျပာသလုိ သြားကုိေဆးမကုဘဲအရြယ္မတုိင္ခင္ႏွဳတ္လုိက္မယ္ဆုိရင္ ဘာေတြျဖစ္ႏုိင္လဲၾကည့္ရေအာင္။ ေအာက္ကဓာတ္မွန္ထဲမွာ အသက္ (၇)ႏွစ္အရြယ္ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ခံတြင္းထဲမွာရွိတဲ့ ငယ္သြားနဲ႔ၾကီးသြားေတြ၊ ေပါက္ခ်ိန္မတန္ေသးလုိ႔ သြားဖုံးရုိးထဲမွာဖဲြ႕တည္ဆဲျဖစ္တဲ့၊ အျမစ္မစုံေသးတဲ့ၾကီးသြားေတြကုိေတြ႕ရပါမယ္။
ငယ္သြားအံသြားေလးကုိ ဒီအသက္အရြယ္မွာႏွဳတ္လုိက္ရတယ္ဆုိရင္၊ ပုံမွာအတုိင္း ၾကီးသြားအံသြားၾကီးက ႏွဳတ္လုိက္တဲ့သြားေနရာကုိယုိင္က်လာမယ္။
သူ႕ေအာက္ကထြက္မယ့္ ၾကီးသြား (ဒုတိယအံသြားေလး) ေပါက္ရမယ့္အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ေနရာမွန္မေပါက္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ၊ လြတ္တဲ့ေနရာေတြမွာ ေဘးသြားေတြနဲ႔ထပ္ျပီး ေပါက္ရပါေတာ့တယ္။
သြားေတြထပ္တဲ့အတြက္ အစာေတြကသြားထပ္တဲ့ၾကားေတြထဲ၀င္ျပီး သြားတုိက္လုိ႔လည္း မေျပာင္ႏုိင္တဲ့အတြက္၊ အသက္ငယ္ငယ္မွာဘဲ ၾကီးသြားေတြပုိးစားရရွာပါတယ္။ ကေလးမိဘေတြသတိျပဳစရာပါ။
ကုိယ့္ကေလးရဲ႕အနာဂတ္ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာဖြံ႕ျဖဳိးတုိးတက္မွဳစတာေတြအားလုံးဟာ၊ မိဘေတြရဲ႕စံနစ္တက်ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မွဳေပၚမွာ အမ်ားၾကီးတည္ေနတာမုိ႔၊ ကုိယ့္ကေလးကုိခ်စ္ရင္၊ ပစၥဳပၸန္အခ်ိန္ေလးကုိဘဲကြက္မၾကည့္ဘဲ၊ ကေလးရဲ႕အနာဂတ္အထိေမွ်ာ္ေတြးစဥ္းစားျပီး၊ ငယ္ကတည္းက ေကာင္းတဲ့အမူအက်င့္အေတြးအေခၚေလးေတြကစျပီး သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးသြားဖုိ႔လုိတယ္ဆုိတာ၊ အၾကံျပဳလုိက္ရပါတယ္။
6 comments:
ဆရာေရ.. ဒီပုိ႔စ္ေတြ ဖတ္ရတာ တကယ္ကုိ အဖုိးတန္လွပါတယ္။ ဗဟုသုတလည္း ရတယ္။ သားသမီးရေတာ့လည္း သင္ၾကားေပးလုိ႔ရတာေပါ့။
က်မတုိ႔အေဖလည္း ငယ္ငယ္က သြားကုိ ဂရုမစုိက္မိေတာ့ သြားခဏခဏ နာတယ္ သြားဖုံးေယာင္တာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္တယ္။ သြားနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေ၀ဒနာ ခံစားရတယ္ေပါ့။ အခု အသက္ၾကီးေတာ့ သြားေတြလည္း တေခ်ာင္းမွ မရွိေတာ့ပါဘူး။ က်မတုိ႔ေတြကုိေတာ့ ညအိပ္ခါနီး သြားမတိုက္ရင္ အင္မတန္ စိတ္ဆုိးတယ္။ မျဖစ္ခင္ေတာ့ ဂရုမစုိက္တတ္ၾကဘူး၊ မခံစားဖူးေတာ့ မသိၾကဘူးဆုိျပီးေတာ့။ ထမင္းစားျပီးရင္လည္း ပလုတ္က်င္းခုိင္းတယ္။ မက်င္းမိရင္ ဆူပါေရာ.. အခုေတာ့ အေဖ့ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ က်မကေတာ့ သြားနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေ၀ဒနာ မခံစားရဘူး။ သိပ္မျဖစ္လုိလွဘူးေပါ့။ ကံေကာင္းတယ္ ေျပာရမလား.. ငယ္ငယ္က အေလ့အက်င့္ေၾကာင့္လုိ႔ေျပာရမလားပဲ..
လူၾကီးေျပာတာနားေထာင္ျပီးအေလ့အက်င့္
လုိက္လုပ္ခဲ့တဲ့ကံေကာင္းလုိ႔ေပါ့မႏုစံခင္ဗ်ား။
ဒီပုိ႔စ္အတြက္ ေက်းဇူပါပဲ ေဒါက္တာဉာဏ္...
က်မသမီးေလးအတြက္ သိရလို႔ ေက်းဇူး အထူးတင္ပါတယ္ ဆရာ ဥာဏ္ေရ...
mie nge
သမီးေလးသြားေတြအတြက္လိုတိုင္း လာၾကည့္ေနၿဖစ္လို့ ဒီဘေလာ့ေလးကိုေရးတဲ့ ဆရာဦးဥာဏ္ကို ေက်းဇူးအထူး တင္ပါတယ္။
မယ္မီး
ဆရာေရ အေပၚအံသြား တစ္ေခ်ာင္း ပိုးစားလို႕ကုန္ျပီး သူနဲ႕တဲ႕တဲ႕ ေအာက္အံသြား တစ္ေခ်ာင္း ပိုးစားတာ တစ္ျခမ္း ကုန္တဲ႕အထိ ေရာက္ေနလို႕ သြားနဲ႕ပတ္သက္တဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြ သိခ်င္လို္႕ လိုက္ရွာေနတာ ခုမွပဲ ဆရာ့ ပို႔စ္ ကိုေတြ႕ျပီးသိခြင္႕ရေတာ့တယ္။ အရမ္း၀မ္းသာတယ္ ။ ဆရာကို ဘယ္လိုေၾကဴးတင္မွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ ဆရာ က်န္မာ ခ်မ္းသာျပီး အမ်ားေကာင္းဖို႕အတြက္ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္နိုင္ပါေစလို႕ ေမတၱာ ဆႏၵ ၵျပဳအပ္ပါတယ္။
Post a Comment