ႏုိင္ငံျခားသြားသူမ်ားႏွင့္ သြားျပႆနာ

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ public health education လုိ႔ေခၚတဲ့ လူထုက်န္းမာေရးပညာေပးလုပ္ငန္းနဲ႔ေက်ာင္းက်န္းမာေရးဟာ၊ အမ်ားၾကီးအားနည္းေနေသးတာေတြ႕ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္သြားနဲ႔ခံတြင္းက်န္းမာေရးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ပါ။ ဂ်ပန္မွာေတာ့ nursery schools ေတြကစျပီး၊ သြားနဲ႔ခံတြင္းက်န္းမာေရးအေလ့အက်င့္ေကာင္းေလးေတြရေအာင္ ပညာေပးေလ့က်င့္ေပးတာေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္ႏွစ္တစ္ၾကိမ္အျမဲကေလးသြားန႔ဲခံတြင္းစစ္ေဆးေပးျပီး၊ ကုသမွဳလုိအပ္ရင္ လုိအပ္တဲ့အေၾကာင္းမိဘေတြကုိအေၾကာင္းၾကားစာပုိ႔ေပးပါတယ္။ လုိအပ္တဲ့ကုသမွဳျပီးဆုံးျပီးေၾကာင္းတဲ့ဆရာ၀န္ရဲ႕ေထာက္ခံခ်က္ကုိေက်ာင္းကုိျပန္ျပရပါတယ္။ ကုသမွဳစရိတ္က မူလတန္းစမတက္ခင္အထိ၊ free of charge ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေတြမွာ ကုိယ္ပုိင္သြားတုိက္တံေလးေတြယူလာေစျပီး အစာစားျပီးတုိင္းသြားတုိက္ေစပါတယ္။ ဆရာမေတြက စနစ္မွန္ေအာင္ျပသေပးပါတယ္။ ဒါကေတာ့၊ သြားဆရာ၀န္၊ ပညာေရး၀န္ထမ္းနဲ႔ အစုိးရ သုံးဦးသုံးဖက္ဟန္ခ်က္ညီညီနဲ႔ primary prevention လုိ႔ေခၚတဲ့ ေရာဂါမျဖစ္ခင္ၾကိဳတင္ကာကြယ္ျခင္း၊ secondary pevention လုိ႔ေခၚတဲ့ ေရာဂါကုိေစာေစာစီးစီးရွာေတြ႕ျပီး ခ်က္ခ်င္းကုသေပးျခင္းအားျခင့္ ပုိဆုိးတဲ့အဆင့္မေရာက္ေအာင္ကာကြယ္ျခင္းစတာေတြကုိ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေပးေနတာေတြပါ။
လူတစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြအရအားနည္းျပီး၊ သြားဆရာ၀န္အေရအတြက္နည္းေသးတဲ့ (စုစုေပါင္း ၁၇၀၀ခန္႔) ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ၊ primary prevention ကုိဦးစားေပးလုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္လုိခ်မ္းသာျပီး၊ သြားဆရာ၀န္ေပါင္း ၄ေသာင္းေက်ာ္ရွိတဲ့၊ convenient stores အေရအတြက္ထက္သြားေဆးခန္းအေရတြက္က မ်ားတဲ့ႏုိင္ငံမွာေတာင္၊ primary prevention ကုိက်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔လုပ္တာေတြ႕ရပါတယ္။ တီဗီအစီအစဥ္ေတြမွာ က်န္းမာေရးပညာေပးအေၾကာင္းအရာေတြကုိ၊ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းေအာင္၊ လူေတြစိတ္ထဲစြဲသြားေအာင္၊ မင္းသားမင္းသမီးသရုပ္ေဆာင္ေတြန႔ဲ ၊ animation သရုပ္ျပေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ျပေပးတာေတြေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာေတာ့ ပါေမာကၡၾကီးတစ္ေယာက္ေယာက္က ရုံးခန္းထဲမွာထုိင္ျပီးက်န္းမာေရးပညာေပးေျပာေနတာကုိရုိက္ျပရုံဆုိေတာ့ ေတာ္ရုံလူစိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ အတူယူစရာေတြ၊ ျပင္စရာေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပါဘဲ။

အဓိကေျပာခ်င္တဲ့အေၾကာင္းက၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ ေရာဂါမျဖစ္ခင္ၾကဳိကာကြယ္တာ၊ ေရာဂါျဖစ္မွန္းသိရင္ျမန္ျမန္ကုတာစတဲ့အေလ့အထေတြသိပ္မတြင္က်ယ္ေသး၊ စီးပြားေရးအရလည္း၊ လူတုိင္းအတြက္မျဖစ္ႏုိင္ေသးဘူးဆုိတာပါ။

တကယ္ကသြားနဲ႔ခံတြင္းက်န္းမာေရးကုိလည္းတျခားေဆးစစ္မွဳေတြနဲ႔အတူ ႏွစ္စဥ္အနည္းဆုံးတစ္ၾကိမ္လုပ္ေနသင့္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာကေတာ့၊ သြားကုိက္ခ်ိန္ရယ္၊ ႏုိင္ငံျခားသြားခါနီးရယ္ ႏွစ္ၾကိမ္သာ ေဆးခန္းေျပးၾကတာမ်ားပါတယ္။ ဒါေတာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကသြားကုိက္တာကုိ အက္စပရင္ေလးေသာက္လုိက္၊ ေလးညွင္းေလးသိပ္လုိက္လုပ္ၾကည့္ျပီး မခံႏုိင္ေတာ့မွေျပးၾကတာပါ။ ႏုိင္ငံျခားထြက္သူေတြကေတာ့၊ ႏုိင္ငံျခားမွာသြားကုသစရိတ္ေတြၾကီးတာၾကားဖူးၾကေတာ့ မထြက္ခင္ ေပါေပါရတဲ့ျမန္မာျပည္မွာလုပ္သြားမွ..ဆုိျပီး သြားေဆးခန္းသြားတတ္ၾကပါတယ္။ ဆုိးတာက၊ ေလယာဥ္ထြက္ခါနီးတပတ္အလုိတုိ႔၊ ၂ရက္အလုိတုိ႔မွ ေဆးခန္းသြားၾကတာပါ။ သြားနဲ႔ခံတြင္းကုသမွဳေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တခါတည္းနဲ႔အျပီး၊ ရက္တုိတုိအတြင္းအျပတ္ကုသလုိ႔ရတဲ့ကုသမွဳမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္၊ သြားအစားထုိးတာတုိ႔၊ သြားအေၾကာသတ္ကုတာတုိ႔ကုိ အခ်ိန္ယူျပီး တစ္ဆင့္ခ်င္းလုပ္ရပါတယ္။ ကပ္မွလာၾကတဲ့ႏုိင္ငံျခားသြားသူေတြကုိ၊ သြားဆရာ၀န္ေတြကလည္း မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ကုသေပးဖုိ႔ ၾကိဳးစားၾကတာပါဘဲ။ ဒီလုိနဲ႔၊ ကုသလုိ႔မေပ်ာက္ေသးဘဲ သြားဖာလုိက္ရတာတုိ႔၊ ပုံစံမက်ေသးဘဲသြားစုိက္လုိက္ရတာတုိ႔ျဖစ္လာပါတယ္။ အခ်ိန္မရလုိ႔ အေၾကာသတ္ကုသျပီးဖာလုိ႔ရတဲ့သြားကုိႏွဳတ္ပစ္လုိက္ရတာမ်ဳိးလည္း ၾကဳံဖူးပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆုိ အံဆုံးသြားေလးေခ်ာင္းလုံး ေစာင္းေပါက္လုိ႔ တစ္ရက္တည္းနဲ႔ အျပီးအားလုံးႏွဳတ္ခုိင္းျပီး ေလယာဥ္ေပၚမွာ လူ၀ၾကီးျဖစ္ (ပါးေတြေရာင္လာတာ) အစာမစားႏုိင္စတဲ့ဒုကၡေတြေတြ႕တတ္ၾကပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားေရာက္မွ ျမန္မာကလုပ္ထားတာပုံမပီလုိ႔ ဆုိျပီး ပုိျပီးကုန္က်ခံျပန္ကုရတဲ့သူေတြလည္းနည္းမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ခ်ဳပ္ေျပာရရင္၊ ႏုိင္ငံျခားထြက္ခါနီးမွမဟုတ္ပါဘူး၊ သြားခံတြင္းစစ္ေဆးမွဳကုိ ႏွစ္တုိင္း (ျဖစ္ႏုိင္ရင္) လုပ္ေပးၾကပါ၊ အနည္းဆုံးႏုိင္ငံျခားထြက္ရေတာ့မယ္ အသံသဲ့သဲ့ၾကားတာနဲ႔ သြားေဆးခန္းေျပးၾကပါလုိ႔ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။