သြားတုအရွင္ဆုိတာ...
သြားေတြက်ဳိးသြားလုိ႔၊ ဒါမွမဟုတ္ႏွဳတ္လုိက္ရလုိ႔ အတုျပန္စုိက္တဲ့အခါ၊ လုိအပ္တဲ့သြားေနရာေတြမွာ သြားတုေတြထည့္ေပးျပီး၊ အဲဒီသြားအတုေတြကုိ သတၱဳ-ဒါမွမဟုတ္ပလတ္စတစ္ျပားေပၚမွာ ေပါင္းထည့္ထားတဲ့စုိက္သြားမ်ဳိး၊ အသုံးျပဳသူကုိယ္တုိင္ခံတြင္းတြင္းထည့္ႏုိင္၊ ကုိယ္တုိင္ျဖဳတ္ေဆးႏုိင္တဲ့ သြားတုစုိက္ျခင္းမ်ဳိး။
သြားတုအရွင္ဘယ္အခါမ်ဳိးမွာသြားတုအရွင္စုိက္
၁။ သြားတုကုိခံတြင္းထဲျမဲေနေအာင္၊ ခ်ိတ္နဲ႔ခ်ိတ္ထားႏုိင္ဖုိ႔ သဘာ၀သြားက်န္ရွိေသးတဲ့အခါ
၂။ သြားသုံးေခ်ာင္းထက္ပုိျပီးတဆက္တည္းစုိက္ရမယ့္အခါ၊ (ဒီလုိေနရာမ်ဳိးမွာ ေဘးသြားေတြကုိစြပ္ျပီးတံတားတဲြသလုိတြဲစုိက္တဲ့ သြားတုအေသစုိက္မ်ဳိးစုိက္မိရင္၊ ၀ါးသမွ်အားေတြကုိ သဘာ၀ေဘးသြားေတြကခံရတဲ့အတြက္ ခဏေလးနဲ႔သြားအေကာင္းေတြနဲ႔လာလွဳပ္လာျပီး၊ ပ်က္စီးလာႏုိင္လုိ႔ပါ။ ခုေခတ္ကုသမွဳအရ၊ dental implant လုိ႔ေခၚတဲ့ တုိက္ေတနီယမ္၀က္အူကုိ အရုိးသားထဲစုိက္ထည့္ျပီး၊ သြားအေသစုိက္ႏုိင္ရင္အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါတယ္။)
၃။ သြားေတြအမ်ားၾကီးအစားထုိးရမယ့္အခါ
၄။ ကုန္က်စရိတ္နည္းနည္းနဲ႔သြားစုိက္ခ်င္တဲ့အခါ (မွတ္ခ်က္။ ။တကယ့္အဆင့္မီအရွင္စုိက္သြားတုက၊ သတၱဳေအာက္ခံနဲ႔ clasp လုိ႔ေခၚတဲ့ခုိင္ျမဲမွဳအတြက္ သဘာ၀သြားမွာခ်ိတ္ရတဲ့ခ်ိတ္၊ occlusal rest လုိ႔ေခၚတဲ့ သဘာ၀သြားေပၚမွာေမွးတင္၀ါးလုိ႔ရေအာင္ဆန္႔ထုတ္ထားတဲ့ သတၱဳပုိင္းစတာေတြကုိ သတၱဳပုံေလာင္းပညာ (metal casting) နဲ႔ေလာင္းျပီး၊ ဒီအေပၚကမွ ပလတ္စတစ္စုိက္သြားတုကုိေပါင္းထည့္တဲ့ သြားတုပါ။ Skeletal denture လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ကုန္က်စရိတ္လည္းၾကီးပါတယ္)
သြားတုအရွင္စုိက္ျခင္းရဲ႕ေကာင္းခ်က္
၁။ သြားအေသစုိက္လုိ သဘာ၀ေဘးသြားေတြကုိ ေသးသြားေအာင္စက္နဲ႔စားလုိက္စရာမလုိျခင္း
၂။ ပလတ္စတစ္သြားအံပုံႏွင့္သြားတုမ်ားသုံးႏုိင္ျခင္းေၾကာင့္၊ မေတာ္တဆက်ိဳးပဲ့သြား၊ သြားမ်ားနိမ့္သြားပါက ျပင္ဆင္ရလြယ္ျခင္း၊ ေဘးသြားပါႏွဳတ္ရသည့္အခါ၊ ရွိႏွင္ျ့ပီးသားသြားတုအံကပ္တြင္ စုိက္သြားထပ္ေပါင္းထည့္ႏုိင္ျခင္း
၃။ ျဖဳတ္ေဆးႏုိင္ျခင္းေၾကာင့္ သန္႔ရွင္းျခင္း
သြားတုအရွင္စုိက္ျခင္းရဲ႕အားနည္းခ်က္
၁။ အဆင့္ျမင့္Skeletal denture မဟုတ္ရင္၊ သြားတုအံပုံကုိ သြားဖုံးသားေပၚတင္ထားရျပီး၊ သြားဖုံးသားေပၚအားျပဳ၀ါးရတဲ့အတြက္၊ ၀ါးအားနည္းျခင္း
၂။ သြားတုျပားက သြားဖုံးေပၚဧရိယာက်ယ္က်ယ္အုပ္ထားရသျဖင့္ ေနထုိင္ရခက္ျခင္း၊ စုုိက္ခါစတြင္ က်င့္သားရဖုိ႔အခ်ိန္ယူရျခင္း
၃။ အံကပ္ေအာက္ႏွင့္္ေဘးသြားမ်ား၊ ခ်ိတ္မ်ားပတ္၀န္းက်င္ေတြမွာ အစာေတြကပ္ေနတတ္ျပီး၊ စားျပီးတုိင္းသန္႔ရွင္းေပးဖုိ႔၊ တုိက္ေဆးေပးဖုိ႔လုိအပ္ျခင္း၊ မွန္မွန္ျဖဳတ္မေဆးပါက ေဘးကပ္လွ်က္သဘာ၀သြားမ်ားပုိးစား၊ သြားဖုံးေရာင္ျဖစ္တတ္ျခင္း
၄။ သြားဖုံးသားေပၚတင္ထားအားျပဳထားရတဲ့ ပလတ္စတစ္ခံသြားေတြကုိ ေရရွည္သုံးရရင္ သြားဖုံးရုိးမ်ားတျဖည္းျဖည္းနိမ့္က်လာျခင္း
သြားတုအရွင္သုံးတဲ့အခါလုိက္နာသင့္သည္မ်ား
၁။ အစာစားျပီးတုိင္းျဖဳတ္ေဆးပါ။
၂။ ေဆးတဲ့အခါ သြားပြတ္တံႏုႏု-ဆပ္ျပာတုိ႔န႔ဲေဆးပါ။ သြားတုိက္ေဆး-သြားပြတ္တံအမွ်င္ၾကမ္းတုိ႔နဲ႔တုိက္ရင္ ပလတ္စတစ္သားကပြန္းလာတတ္ပါတယ္။ ေဆးေနရင္းေခ်ာ္ျပီးလြတ္က်တတ္လုိ႔ ေရဇလုံခံထားျပီးေဆးပါ။
၃။ သြားတုကုိျဖဳတ္ေဆးခ်ိန္၊ ခံတြင္းထဲကသဘာ၀သြားေတြကုိလည္း၊ သြားတုိက္ေဆးသြားတုိက္တံနဲ႔ တုိက္ပါ။ အထူးသျဖင့္သြားတုနဲ႔ေဘးကပ္ရက္သြားမ်က္ႏွာျပင္ေတြ၊ ခ်ိတ္ခ်ိတ္ထားတဲ့သြားေတြကုိ အထူးဂရုစုိက္ျပီး တုိက္ေပးပါ။
၄။သြားတုကုိ အစာ၀ါးခ်ိန္၊ လူေတြနဲ႔စကားေျပာရမယ့္အခ်ိန္ေတြမွာဘဲတပ္ပါ။ အိမ္မွာအနားယူခ်ိန္၊ အထူးသျဖင့္ညအိပ္ခ်ိန္ေတြမွာ ျဖဳတ္ထားျပီး၊ သြားဖုံးသားနဲ႔ေဘးသြားေတြကုိ အနားေပးပါ။ သြားတုကုိတပ္ထားတဲ့အခ်ိန္မ်ားေလ၊ သြားဖုံးရုိးနိမ့္က်တာျမန္ေလျဖစ္ပါတယ္။
၅။ ပလတ္စတစ္သြားတုက ေျခာက္ကပ္သြားရင္၊ ပူလြန္းရင္ပုံေျပာင္းသြားျပီး အံမက်ျဖစ္တတ္လုိ႔၊ ေရပူႏွင့္မေဆးပါႏွင့္၊ ခၽြတ္ထားခ်ိန္မွာ၊ ေရထည့္ထားတဲ့ အဖုံးပါဘူးထဲထည့္သိမ္းပါ။
၆။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ႏွစ္စဥ္သြားဆရာ၀န္ထံျပန္ျပျပီး၊ လုိအပ္တဲ့ ျပဳျပင္မွဳခံယူပါ။ ႏွစ္ၾကာလာလွ်င္ သြားဖုံးရုိးမ်ားနိမ့္လာျပီး သြားတုေခ်ာင္လာ၊အံမက်ျဖစ္လာတတ္သျဖင့္၊ ပလတ္စတစ္သားပုိးျခင္း၊ အသစ္လုပ္ျခင္းစသည္ျဖင့္လုိအပ္သလုိ ျပဳျပင္ဖုိ႔လုိအပ္ပါသည္။
၇။ ေဘးသဘာ၀သြားမ်ားပုိးစားျခင္းစတဲ့ေရာဂါျဖစ္လာပါက ခ်က္ခ်င္းကုသမွဳလုပ္ပါ။
Read More...
Collapse...
ကုိယ့္ရဲ႕မိခင္ဌာနကုိသတိရေနမိရင္း ဒီပုိ႔စ္ကုိေရးလုိက္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္လက္ရွိသင္ၾကားေရးဌာနကုိအလုပ္
၀င္တာ ၂၀၀၂ ကမွပါ။ အရင္တုံးကစနစ္က နယ္ေဆးရုံလုပ္သက္ ၁ ႏွစ္ျပည့္မွ တကၠသုိလ္မွာ ဆရာျပန္ေလွ်ာက္လုိ႔ရပါတယ္။ နယ္မွာ (၂)ႏွစ္ျပည့္လုိ႔ ဘဲြ႕လြန္တက္ဖုိ႔ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ ေနရာလြတ္မရွိေသးလုိ႔ မေလွ်ာက္ခဲ့ရပါဘူး။ ဘဲြ႕လြန္ဒုတိယႏွစ္ေလာက္မွာေနရာလြတ္သြားလုိ႔ ေလွ်ာက္လုိက္ျပီး ဆရာစျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ေရာက္ျပီးသိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ စာေတြဖတ္ခုိင္းျပီးပါေမာကၡက သင္ၾကားေရးေတြစခုိင္းေတာ့တာပါဘဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကေတာ့ Audio.Visualသင္ေထာက္ကူေတြ ေခတ္မစားေသးေပမယ့္၊ ကုိယ္ဆရာျပန္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာင္းမွာ projectorေတြ computer ေတြတပ္ထားေပးျပီမုိ႔၊ ေက်ာင္းသားေတြကံေကာင္းလွပါတယ္။ ကံမေကာင္းတာက ကၽြန္ေတာ္ပါ။ ပါေမာကၡလက္ေအာက္က ဆရာတစ္ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ကုိခုိင္းလုိက္ပါတယ္။ Floppy disk တခုေပးျပီး ဒီထဲက file ကုိ ပါေမာကၡခန္းထဲက computer ထဲကူးထည့္လုိက္ကြာတဲ့။ computerဆုိတာ တီဗီscreenနဲ႔ လက္ႏွိပ္စက္တဲြထားတဲ့ထူးဆန္းတဲ့အရာ..ဆုိတာေလာက္ဘဲသိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေခၽြးျပန္သြားပါတယ္။ floppy ထဲကfile ကုိေတြ႕ေတြ႕ၾကီးနဲ႔မေကာ္ပီတတ္ဘူးဗ်ာ။ တုံးပုံမ်ား။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ဆရာက ကၽြန္ေတာ့္ကုိခ်ီးမြမ္းပါတယ္..မင္းတုိ႔ေတြ computer illiterate ကြန္ျပဴတာ-စာမတတ္သူမ်ား ဘဲတဲ့။ ဒါနဲ႔မ်ား ဘြဲ႔လြန္လာတက္ေနေသးတယ္ဆုိျပီးဆူပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီေတာ့မွ ကုိယ့္အေျခအေနေတာ္ေတာ္သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။ နယ္မွာတုန္းကေဆးရုံနဲ႔ေဆးခန္းေျပးေနရ၊ ေနစရာေလးငွားေနႏိုင္ေအာင္လုံးပန္းေနရတာနဲ႔ အပုိဗဟုသုတေတြနဲ႔လည္းေ၀းေနခဲ့ရတာပါ။ ဘဲြ႕လြန္တက္ေတာ့လည္း၊ ေက်ာင္းကျပန္၊ ေဆးခန္းနဲ႔ ရန္ကုန္မွာ ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္လုံးပမ္းေနရတာမုိ႔ ကြန္ျပဴတာသင္တန္းေတြဘာေတြလည္းမတက္ႏုိင္ပါဘူး။ ျဖစ္ေခ်ဘူးဆုိျပီး အေၾကြး၀ယ္ကဒ္နဲ႔ ICTျပပဲြမွာကြန္ျပဴတာတစ္စုံ မ်က္လုံးမွိတ္၀ယ္ခ်လုိက္ပါေတာ့တယ္။ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လည္းဘာမွမွနားမလည္တာ။ မွတ္မွတ္ရရ ၂၀၀၂ ဇန္န၀ါရီလ။ ၅သိန္းၾကီးမ်ားေတာင္က်ပါတယ္။ Windows Me သြင္းျပီးသား။
စစခ်င္းကုိယ့္ရဲ႕ဘဲြ႔လြန္ Thesis ကုိ ဆုိင္မအပ္ဘဲ ကုိယ္တုိင္ရုိက္မယ္ဆုိျပီး၊ KMD မွာ ဆရာလုပ္ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကုိ ဘာနဲ႔ရုိက္ရင္အလြယ္ဆုံးလည္းေမးေတာ့ Word ကလြယ္ေၾကာင္းေျပာျပျပီး file ေလးစဖြင့္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အုန္းသီးရသလုိ ေပ်ာ္ျပီး ည(၁၀)နာရီေလာက္ေဆးခန္းျပီးခ်ိန္ကစလုိ႔ ရုိက္ေတာ့တာပါဘဲ။ ျပီးေတာ့ က်က်နန start- shut downနဲ႔ကြန္ျပဴတာျပန္ပိတ္အိပ္ေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ေန႔ျပန္ၾကည့္ေတာ့ လား..လား..ဘာမွမရွိေတာ့ဘူးဗ်ဳိ႕။ ဒါနဲ႔သူငယ္ခ်င္းကုိ၊ တယ္ရင္း ကယ္ပါအုံး ငါ့စာေတြ ဗုိင္းရပ္ဆုိတာကုိက္သြားျပီလား..ေမးေတာ့၊ မင္းကလည္း၊ ဘယ္ကလာဗုိင္းရပ္ရမွာလဲ..မင္းfile ကုိ save မွမလုပ္ရေသးဘဲ computer ပိတ္လုိက္တာကုိး...တဲ့။ အ..ပါေပ့ေနာ္။ အဲ..အဲသလုိ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ ကလိရင္းကလိရင္း computer နဲ႔ေတာ္ေတာ္ၾကီးရင္းႏွီးလာလုိက္တာ၊ ၂၀၀၂ဒီဇင္ဘာမွာစာတမ္းေတြတင္ရေတာ့ ကုိယ္ကအရင္ဆုံးျပီးသြားေရာ။ ကုိယ္တုိင္ရုိက္ေတာ့အမွားနည္းတယ္ေလ။ သူမ်ားေတြအျပင္စာစီစာရုိက္ေတြမွာအပ္ေတာ့ medical term ေတြမွာ စာလုံးေပါင္းေတြတအားမွားလုိ႔ ျပင္မဆုံးျဖစ္ၾကရတာေလ။ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕စာေတြပါေနာက္ပုိင္းျပင္ေပးႏုိင္လုိက္ပါတယ္။ computer ကုိလည္းစိတ္၀င္စားသြားျပီး software မ်ဳိးစုံ၀ယ္သြင္း ကလိနဲ႔အမွားေတြထဲကေန ကုိယ့္ဘာသာသင္ရပါေတာ့တယ္။ ၂၀၀၃ ေရာက္ေတာ့ junior ဘဲြ႕လြန္ေတြကုိ၊ စာရင္းအင္းဆုိင္ရာတြက္ခ်က္မွဳ-statistical analysis လုပ္ေပးတာ၊ ဌာန lecture powerpoint ေတြလုပ္ေပးတာလုပ္ႏုိင္လာျပီး၊ ဒီလာေတာ့ သုေတသနလုပ္ရတာ အားလုံးအဆင္ေျပျပီး၊ အခက္အခဲရွိတဲ့သူေတြကုိျပန္ကူညီေပးႏုိင္တဲ့အထိ knowledge ေလးေတြရလာပါေတာ့တယ္။ စာတမ္းေတြျမန္ျမန္ျပီးတာလည္း ဒီ knowledge ေက်းဇူးပါပါတယ္။ ဂ်ပန္သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ၊ ႏုိင္ငံျခားသားသူငယ္ခ်င္းေတြကုိပါ၊ ၀င္းဒုိးသြင္းတာကစလုိ႔ photoshop, statistics, illustrator စတဲ့သုေတသနမွာ လုိအပ္တဲ့ေဆာ့ဖ္၀ဲလ္သုံးနည္းေတြျပေပးႏုိင္လုိ႔၊ သူတုိ႔ေတြကအထင္ၾကီးၾကပါတယ္။ ဘယ္ကတည္းကသင္ခဲ့သလဲ..စသည္ျဖင့္ေမးၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့၊ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ computer illiterate လုိ႔သတိေပးဆုံးမေပးခဲ့တဲ့ဆရာကုိဘဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ေက်းဇူးတင္ေနမိပါေတာ့တယ္။
ပါေမာကၡအပါအ၀င္ဒီဆရာေတြက ဂ်ပန္မွာပညာလာသင္ဖူးၾကျပီးသူေတြျဖစ္ျပီး၊ တပည့္ေတြကုိ ၾကိဳးစားခ်င္စိတ္ရွိေအာင္ အေတြ႕အၾကဳံေလးေတြ စာသင္ရင္းေျပာျပေလ့ရွိပါတယ္။ ၂၀၀၃ မွာ scholarship စာေမးပဲြလုပ္ေတာ့ အစစအရာရာၾကိဳျပင္ထားဖုိ႔၊ အဂၤလိပ္စာျပန္ေလ့လာဖုိ႔၊ သတိေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေအာင္ျပီး ကံမေကာင္းေတာ့ policy အေျပာင္းအလဲျဖစ္ျပီး PhD သင္တန္းက ႏွစ္ရွည္မုိ႔လုိ႔မလႊတ္ေတာ့ဘူး..ဆုိျပီး တာ၀န္ရွိသူေတြကဆုံးျဖတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ မလာခဲ့ရပါဘူး။ ဒီစာေမးပဲြေအာင္ဖုိ႔၊ စိတ္ဓာတ္ဦးေႏွာက္နဲ႔မိသားစုအခ်ိန္ေလးေတြရင္းႏွီးေပးဆပ္ခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ဓာတ္က်သြားခဲ့ရျပီး ကုိယ့္ကံကုိလည္းကိုယ္မယုံႏုိင္ေတာ့ဘဲျဖစ္သြားခဲ့ရျပီး confidence ေတြေပ်ာက္ကုန္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဌာနကဆရာေတြက ေန႔လည္၀ုိင္းထမင္းစားခ်ိန္မွာ ဂ်ပန္ပညာသင္ခဲ့တုန္းက အေၾကာင္း ေတြကုိ၊ ရီစရာေတြေရာ၊ စိတ္၀င္စားအားက်စရာေတြေရာ၊ ရသစုံအလွည့္က်ေျပာျပၾကရင္း ကၽြန္ေတာ္လာခ်င္စိတ္ျပန္ျဖစ္ေအာင္ အားေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆရာအားလုံးက ညီအမတကၠသုိလ္ (sister universities)စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားတဲ့တုိက်ဳိေဆးႏွင့္သြားတကၠသုိလ္မွာ တက္လာခဲ့ၾကသူေတြမုိ႔၊ ဒီမလာခင္ကတည္းက တကၠသိုလ္နဲ႔ အေဆာင္ရဲ႕ပုံရိပ္ေတြမ်က္စိထဲမွာျမင္ေယာင္၊နားနဲ႔အလြတ္ရေနခဲ့ျပီးျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၄ မွာေနာက္တစ္ေခါက္ scholarship စာေမးပြဲလာေတာ့၊ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ထပ္ေအာင္ျပီး ေအာင္ျမင္စြာလာႏုိင္၊ သုေတသနေတြလုပ္ႏုိင္ေနတာဟာ ဆရာသမားေတြရဲ႕ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ပါ။ မလာခင္ဂ်ပန္စာေသခ်ာေလ့လာသြားဖုိ႔လည္း တုိက္တြန္းခဲ့ၾကလုိ႔၊ ေက်ာင္းအလုပ္ကအျပန္၊ မုိးမိဂ်ိမွာ ၂လေက်ာ္ဂ်ပန္စာသင္ခဲ့တာေတြက ဌာနမွာေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေကာင္းေစျပီး၊ သုေတသနမွာပါ အေထာက္အကူျဖစ္ေစပါတယ္။ ဘယ္သူမဆုိ ကုိယ့္ႏုိင္ငံဘာသာစကားေျပာတတ္တဲ့ႏိုင္ငံျခားသားဆုိ ခင္ခ်င္ ကူညီခ်င္တာဘဲေလ။ ဂ်ပန္မွာ easy life ေနႏိုင္ေနတာဒီေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ပါ။ အာစရိယဂုေဏာ အနေႏၱာ...
Read More...
Collapse...
downloaded from www.dailykids.net
တေန႔ကညီေလးပုိ႔လာလုိ႔အေဖ့ဓာတ္ပုံေတြ႕ရသည္။ ေအာ္..အေဖေတာင္အုိစာသြားပါေပါ့လား။
မိသားစုအတြက္အလုပ္လုပ္ခဲ့သည့္၊ အနာဂါတ္ကုိေမွ်ာ္ျမင္ျပီးေငြကုိစံနစ္တက်စုတတ္၊ သုံးတတ္သည့္၊သားသမီးေတြပညာေရးအတြက္၊ စည္းစံနစ္ခ်ေပးခဲ့သည့္ အေဖသည္ကၽြန္ေတာ္ဧ။္စံျပ role model ျဖစ္ခဲ့သည္။
အေဖက၀ိဇၹာတဲြျဖင့္ဘဲြ႕ရေသာ္လည္း သိပၸံပညာကုိ၀ါသနာပါသည္။ စက္ပစၥည္း၀ါသနာပါသည္။ အီလက္ထရြန္းနစ္စာအုပ္ဖတ္ျပီး၊ ကုိယ္တုိင္မီးအားျမွင့္စက္ဆင္သည္။ ခုလုိကြန္ပ်ဴတာေခတ္ေရာက္ေတာ့လည္းကြန္ပ်ဴတာ၀ါသနာပါျပန္သည္။ စုိက္ပ်ဳိးေရးလည္း၀ါသနာပါသည္။ ရွယ္ယာႏွင့္စပါးစုိက္ဖူးသည္။ ေမြးျမဴေရးလည္းလုပ္တတ္သည္။ နယ္ကုိတာ၀န္က်ေတာ့ ၀က္ကေလးေတြ ၾကက္ကေလးေတြေမြးဖူးသည္။ ၾကက္ဥေဖာက္စက္ကုိယ့္ဘာသာထြင္လုပ္သည္။ အဘုိးဆီက ေဆာက္လုပ္ေရးပညာႏွင့္ ျမန္မာရုိးရာတူရိယာတီးမွဳတ္မွဳအေမြရခဲ့သျဖင့္ အိမ္ပုံစံ blue print ကုိကုိယ္တုိင္ဆဲြသည္။ အႏုပညာလည္းရသည္။ တပည့္ေတြကိုေစတနာၾကီးမားစြာစာသင္ေပးတတ္တဲ့ဆရာစိတ္လည္းရွိသည္။ ရုံးခ်ိန္ျပီးသည္ႏွင့္ အိမ္ကအဂၤလိပ္စာက်ဴရွင္၊ ညပုိင္း၈နာရီေလာက္အထိ၊ အိမ္သင္၊ မအားရေအာင္ သမၼာအာဇီ၀အလုပ္၊ ကုသုိလ္လည္းရသည့္အလုပ္ျဖင့္မိသားစုကုိရွာေကၽြးခဲ့သည္။ အမွန္တရားကိုျမတ္ႏုိးျပီး၊ လာဘ္မစားသည့္ျပည္သူ႕၀န္ထမ္းေကာင္းျဖစ္ခဲ့သည္။ ေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္းကုန္သြယ္ေရးမွာလုပ္ပုိင္ခြင့္ရွိသည့္ေနရာတစ္ခုမွာ အၾကီးအကဲျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ အိမ္ေဆာက္သည့္သံသြပ္ပစၥည္းကအစ ဘိလပ္ေျမအဆုံး၊ ရုံးႏွင့္လြတ္လြတ္ကင္းကင္းအျပင္က၀ယ္ျပီး၊ ျခစ္ျခစ္ခ်ဳတ္ခ်ဳတ္စုေငြေလးျဖင့္ နည္းနည္းစီႏွင့္ကုိယ္တုိင္တတ္ႏုိင္သမွ်ေလးႏွင့္ၾကိဳးစားျပီး၊ အိမ္ေလးတစ္လုံးရေအာင္ေဆာက္ကာ၊ မိသားစုမ်က္ႏွာမငယ္ေအာင္ထားခဲ့သည္။ အေဖ၀ယ္သည့္ေျမကျမိဳ႕စြန္ပုိင္းမွာ လူေတာင္သိပ္မစည္ခဲ့သည့္ေနရာျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြကသေဘာမက်ခဲ့။ အေဖကေတာ့သူသမၼာအာဇီ၀ျဖင့္ရွာႏုိင္သမွ်ကုိ သူ႕အတြက္မသုံးဘဲ မိသားစုအတြက္စုခဲ့တာျဖစ္သည္။ အိမ္ေလးေဆာက္ေတာ့၊ သားအဖႏွစ္ေယာက္၊ သဲဆန္ကာခ်၊ မဆလာေဖ်ာ္-ကုိယ္တုိင္ေဖာင္ေဒးရွင္းခင္းခဲ့ၾကသည္။ အေဖ့နားမွာအျမဲကူတတ္သည့္ကၽြန္ေတာ္အဲဒီခိ်န္ေတြတုန္းက ေတာ္ေတာ္ေလးအပင္ပန္းခံႏုိင္သည္။ မနက္ကေန ညေနအေဖရုံးဆင္းခ်ိန္ထိ သဲဆန္ကာခ်၊ လႊျဖတ္စသည္ကုိျပင္္ဆင္ေပးႏုိင္ခဲ့သည္။ အေဖလာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားအုတ္စီၾကျပီး၊ နံရံအေခ်ာကုိင္ေတာ့မွ ပန္းရံဆရာငွားခုိင္းေတာ့သည္။ တကၠသုိလ္တက္ဖုိ႔ရန္ကုန္သြားခါနီးေန႔အထိ ပန္းရံႏွင့္လက္သမားအလုပ္ေတြကၽြန္ေတာ္လုပ္ေနခဲ့သည္။ ေနာက္ႏွစ္ေက်ာင္းပိတ္ေတာ့အိမ္ေလးျပီးသြားျပီ။
အေဖႏွင့္ငယ္တည္းက အတူေနေနရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္းအေဖ့လုိဘဲ၊ ဘာမဆုိလုပ္တတ္ခ်င္၊ ကုိယ္တုိင္လုပ္ခ်င္ျဖစ္လာသည္။ အေဖ့လုိဘဲဟင္းခ်က္ရင္အခ်ိဳမွဳန္႔သုံးတာမၾကိဳက္။ဆီမ်ားတာမၾကိဳက္။ အေဖႏွင့္အေမေနာက္ေစ်း၀ယ္လုိက္ဆဲြကူေနက်ျဖစ္ခဲ့ေတာ့၊ စစ္စစ္စီစီေစ်း၀ယ္တတ္လာသည္။ သားသမီးေတြအတြက္ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြး၊ မုန္႔လုပ္ေကၽြးတာ၀ါသနာပါသည့္အေဖ့လုိ ကၽြန္ေတာ္လည္း အခ်က္အျပဳတ္၀ါသနာပါလာသည္။ အ၀တ္အစားအသုံးအေဆာင္၀ယ္တာထက္၊ ေနစရာအတြက္ကုိအရင္ဦးစားေပးစုတတ္သည့္အေဖ့လုိဘဲ ဦးစားေပးမလုိဘူးထင္တာ၀ယ္ဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္းႏွေမ်ာတတ္လာသည္။ အေဖက က်န္းမာေရးအသိအျမင္လည္းရွိသည္။ မနက္ဆုိ ေစာေစာထျပီး အေဖႏွင့္အတူေမာင္ႏွမအားလုံးတန္းစီျပီး ကုိယ္လက္ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရသည္။ မနက္တုိင္း။ ညဖက္မအိပ္ခင္ ေယာက္တုိင္းသြားတုိက္ျပီးျပီလားေန႔တုိင္းစစ္ေဆးတတ္သည္။ သြားမတုိက္ဘဲ အိပ္ေနလွ်င္ေပြ႕ေခၚျပီး သြားတုိက္သည့္ေနရာသုိ႔ပုိ႔ေပးကာတုိက္ေစခဲ့သည္။ ဆုေပးဒဏ္ေပးစံနစ္ကုိသုံးျပီး၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ငယ္ငယ္ကဆုိလွ်င္ ဆန္ေရြးလွ်င္ စပါးလုံးဘယ္ႏွစ္လုံးရရင္ ဘယ္ေလာက္၊ ခဲဘယ္ႏွစ္လုံးေတြ႕ရင္ဘယ္ေလာက္စသည္ျဖင့္သတ္မွတ္ျပီး ဆုေပးေလ့ရွိျပီး၊ အသီးသီးစုဘူးအတြင္းထည့္စုေစသည္။ ႏွစ္အတန္ၾကာေတာ့ေမာင္ႏွမေတြစုထားသည့္ေငြေတြက အိမ္အတြက္အသုံးတည့္လာခဲ့သည္။ သားသမီးတုိ႔
ဧ။္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးကအစ၊ ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ေစာင့္ၾကည့္ပူပန္တတ္ခဲ့သည္။ ရုပ္ရွင္ဆုိမိသားစုေတြအားလုံးစုံစုံလင္လင္အတူျပေလ့ရွိသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္သြားခြင့္မရွိ။ ဒါ၉တန္း၁၀တန္းအထိျဖစ္သည္။ သားသမီးေတြကုိစားခ်ိန္တန္စား ကစားခ်ိန္တန္ကစား၊ စာက်က္ခ်ိန္တန္စာက်က္ စံနစ္တက်ေစာင့္ၾကည့္ပ်ဳိးေထာင္ေပးခဲ့သည့္အေဖ့လက္ေအာက္မွာလူလားေျမာက္ခဲ့သည့္ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း၊ သမီးကုိ၊ မိန္းမကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္ေစာင့္ၾကည့္၊ အမုန္းခံစည္းကမ္းထုတ္တတ္သည့္ အိမ္ဦးနတ္ျဖစ္လာခဲ့သည္။ (ခ်က္တင္ေတြပါလုိက္ခ်က္တတ္လုိ႔မိန္းမကကၽြန္ေတာ့္ကုိ သိပ္မၾကည္ပါဘူး။ ဘယ္သူနဲ႔မခ်က္နဲ႔ဘယ္သူ႔ကုိ block လုပ္ထား..လုိ႔ေတာ့ကၽြန္ေတာ္မေျပာပါဘူး။ အဲေလာက္ထိေတာ့မခ်ဳပ္ခ်ယ္ပါဘူး။) အေဖကအေမ့ကုိလည္းသိပ္ခ်စ္သည္။ ေခၚသည္ကုိက ခ်စ္..တဲ့။ ဒါေပမယ့္အရမ္းေတာ့အလုိမလုိက္။ အေမကမိန္းမပီပီ အ၀တ္အစားလက္၀တ္လက္စား၀ယ္ခ်င္သည္။ အေဖက အိမ္ကအဓိက..တခါတေလျပႆနာတက္တတ္ၾကသည္။ အေဖ့လုိဘဲ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္းမိန္းမခ်စ္တတ္သည့္ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ျဖစ္လာသည္။ အေဖ့နဲ႔စာလွ်င္ေတာ့ မိန္းမကုိအလုိလုိက္ပါသည္။ ရည္းစားျဖစ္စကတည္းက ဆုိ-က-ေရး-တီးဆုရေငြျဖင့္ ေရႊနားကပ္ေလးတရံစ၀ယ္ေပးခဲ့ဖူးသည္။ အိမ္ေထာင္က်ျပီးလည္းဘဲ ့မိန္းမႏွင့္လုိက္မည္ထင္လွ်င္၀ယ္ေပးခ်င္တတ္သျဖင့္ ကုိယ့္ဘာသာ ခၽြန္းအုပ္ေနရသည္။ အိမ္ေထာင္ဦးစီးျဖစ္ေနသျဖင့္ စား၀တ္ေနေရးဘက္ေပါင္းစုံတာ၀န္ရွိေနသည္မဟုတ္လား။
အေဖကသားသမီးေတြနဲ႔လည္းအတူေဆာ့ကစားေပးတတ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကဆုိ အေဖကုိယ္တုိင္စြန္လုပ္ေပးသည္။ စြန္ျဖတ္ဖုိ႔မွန္စာေထာင္းေပး၊ မွန္စာတုိက္ေပးသည္။ ညဖက္ဆုိမိသားစုေတြမုိႏုိပုိလီေဆာ့ၾက၊ ဘင္ဂုိဂိန္းေဆာ့ၾက၊ ခုထိအမွတ္ရစရာေတြျဖစ္သည္။ ဒီလုိအေဖႏွင့္ၾကီးျပင္းလာခဲ့သည့္ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း ကေလးေတြႏွင့္ေဆာ့ကစားေပးရတာ၀ါသနာပါသည္။ သမီးနဲ႔ေဆာ့ရလွ်င္ေပ်ာ္သည္။ အေဖအေမႏွင့္အတူကစားရသည့္သားသမီးဧ။္ ခံစားခ်က္ဖီလင္ကုိနားလည္သည္။ မယ္ဒလင္ေလးတီးျပီး၊ ေခတ္ေဟာင္းေတးေတြဆုိျပတတ္ေသာအေဖသည္၊ ျမန္မာ့ရုိးရာကုိလည္းထိန္းသိမ္းတတ္သူျဖစ္သည္။ စတီရီယုိကုိေတာ့သိပ္အားမေပးခဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ဂီတဆုိဘာမဆုိၾကိဳက္ပါသည္။ အေဖ့ဆီက အတီးအခတ္ပညာအေမြေတာ့မရခဲ့။
ေစတနာညေက်ာင္းေတြမွာ အခမဲ့စာသင္ျပလာခဲ့သည့္အေဖ့လုိ ကၽြန္ေတာ္လည္းစာသင္တာ၀ါသနာပါလာခဲ့သည္။ မတတ္မခ်င္းသင္ေပးခ်င္စိတ္ရွိလာသည္။ တပည့္ေတြစာေမးပဲြေအာင္လွ်င္ ဂုဏ္ထူးထြက္လွ်င္၀မ္းသာပီတိျဖစ္တတ္လာသည္။
အေဖ့ေက်းဇူးေတြက ေျပာမကုန္။ ေအာ္...ကၽြန္ေတာ္အေဖႏွင့္မေတြ႕ရတာၾကာသြားျပီ။ ေနာက္၅လဆုိအေဖႏွင့္ျပန္ေတြ႕ရေတာ့မည္။ အေဖက်န္းမာပါေစ။
Read More...
Collapse...
ေဆးပညာအပါအ၀င္သိပၸံပညာရပ္ေတြဟာ၊ သုေတသနသစ္ေတြ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခ်က္သစ္ေတြနဲ႔အျမဲေျပာင္းလဲတုိးတက္ေနပါတယ္။ ကုိယ္ခႏၶာအစိတ္အပုိင္းတစ္ခုခုေရာဂါျဖစ္ရင္၊ ေဆးေပးျပီးကုသတယ္။ လုိအပ္ရင္ခဲြစိတ္ကုသတယ္။ သိပ္ဆုိးေနရင္ခဲြထုတ္ျဖတ္ထုတ္ပစ္ရျပီး အတုေတြနဲ႔အစားထုိးၾကရပါတယ္။ အတုေတြက သဘာ၀ကုိယ္ခႏၶာအစိတ္အပုိင္းေတြလုိ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါက ၁၉၉၀မတိုင္ခင္အထိပါ။ ၁၉၉၀ေနာက္ပုိင္းကစျပီး တစ္ရွဴးတည္ေဆာက္ျခင္းဆုိတဲ့ Tissue Engineering ပညာရပ္ေပၚေပါက္လာခဲ့ျပီး Regenerative Medicine လုိ႔ေခၚတဲ့ ကုိယ္ခႏၶာအစိတ္အပုိင္းအသစ္ျပန္လည္ဖဲြ႕စည္းေစျခင္းအားျဖင့္ ပ်က္စီး၊ျဖတ္ေတာက္လုိက္ရတဲ့ကုိယ္ခႏၶာအစိတ္အပုိင္းေတြကုိ အတုတပ္တာမဟုတ္ဘဲ တကယ့္သဘာ၀အစိတ္အပုိင္းေတြလုိ လုပ္ငန္းေဆာင္တာလုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေအာင္ကုသေပးတဲ့ပညာရပ္ေခတ္စားလာခဲ့ပါတယ္။ သုေတသနေတြမ်ဳိးစုံလုပ္ျပီးကုိယ္အဂါၤအစိတ္အပုိင္းေတြအသစ္ဖဲြ႕စည္းႏုိင္မယ့္နည္းလမ္းသစ္ေတြၾကံဆရွာေဖြလာခဲ့ၾကပါတယ္။ အရုိး၊ အရုိးႏု၊ အသား၊ ရုိးတြင္းျခင္ဆီ၊ ဆီးအိမ္စတဲ့အစိတ္အပုိင္းေတြအသစ္တည္ေဆာက္တဲ့နည္းလမ္းေတြေအာင္ျမင္စြာေတြ႕ရွိခဲ့ၾကျပီး လူသားေတြမွာကုသမွဳေတြေပးေနပါျပီ။ ႏွလုံး၊ ေသြးေၾကာ၊ ပန္ကရိယ၊ အသည္းစတဲ့အေရးၾကီးတဲ့ကုိယ္တြင္းကလီစာေတြအသစ္ဖဲြ႕စည္းႏုိင္ေအာင္သုေတသနေတြလုပ္ေနၾကဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ခႏၶာအစိတ္အပုိင္းေတြထဲမွာအပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ သြားကုိလည္းအသစ္ဖဲြ႕စည္းႏုိင္ေအာင္၊ သုေတသနျပဳေနၾကဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိမ်က္ေမွာက္ေခတ္ေဆးပညာမွာအေရးပါလာတဲ့ Tissue Engineering ပညာရပ္အေၾကာင္းနည္းနည္းဗဟုသုတအျဖစ္ေရးျပခ်င္ပါတယ္။ Tissue Engineering မွာမရွိမျဖစ္လုိအပ္တဲ့အရာ ၃ခုရွိပါတယ္။ Cells-ဆဲလ္ေတြ၊ Signal လုိ႔ေခၚတဲ့ ဒီဆဲလ္ေတြကုိအသစ္ဖဲြ႕စည္းေစခ်င္တဲ့တစ္ရွဴးအျဖစ္ဖဲြ႕စည္းေစေအာင္လွဳံ႕ေဆာ္ေပးတဲ့ ဓာတ္ေတြနဲ႔ ဆဲလ္ေတြတြယ္ကပ္ပြားမ်ားျပီးတစ္ရွဴးဖဲြ႕စည္းႏုိင္ေအာင္ေထာက္ကူေပးတဲ့ scaffold ေခၚတဲ့ပစၥည္းေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ဒီလုိTissue Engineering သုေတသနေတြလုပ္မယ့္ သူေတြဟာ၊ ကုိယ္တည္ေဆာက္မယ့္ကုိယ္အဂါၤအစိတ္အပုိင္းနဲ႔ဆုိင္တဲ့ ဆဲလ္ေတြအေၾကာင္း၊ ကုိယ္ခႏၶာအစိတ္အပုိင္းအမ်ဳိးမ်ိဳးအတြက္ဆုိင္ရာဆဲလ္အသီးသီးအျဖစ္အသြင္ေျပာင္းႏုိင္တဲ့ ပင္မဆဲလ္လုိ႔ေခၚတဲ့ stem cells အေၾကာင္းေတြ၊ ဒီလုိအသြင္ေျပာင္းျပီးတစ္ရွဴးေတြျဖစ္တည္ေစႏုိင္ဖုိ႔လုိအပ္တဲ့signal ဓာတ္ေတြအေၾကာင္းေလ့လာသေဘာေပါက္ရတဲ့အျပင္၊ Biomaterials လုိ႔ေခၚတဲ့ သက္ရွိကုိယ္ခႏၶာထဲမွာထည့္သြင္းအသုံးျပဳႏုိင္တဲ့ပစၥည္းေတြအေၾကာင္းကုိလည္းသိရပါတယ္။ ဒါေတြကုိေပါင္းစပ္ျပီး၊ ကုိယ္အဂါၤအစိတ္အပုိင္းေတြကုိျဖစ္ေပၚဖဲြ႕စည္းလာႏုိင္ေအာင္ Tissue Engineering အတတ္ပညာနဲ႔လုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။
ကၽြန္္ေတာ္လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့သုေတသနကေတာ့၊ သြားနဲ႔ခံတြင္းမွာသာမက၊ အေထြေထြေဆးပညာအတြက္ပါအသုံးတဲ့မယ့္၊ အရုိးသားတည္ေဆာက္ျခင္း Bone Tissue Engineering ျဖစ္ပါတယ္။ အရုိးဟာကုိယ္ခႏၶာအဂါၤအစိတ္အပုိင္းေတြကုိေထာက္ပံ့ကာကြယ္ေပးထားတဲ့အေရးၾကီးတဲ့တစ္ရွဴးတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ သြားေတြဟာလည္းအရုိးသားထဲမွာတည္ျမဲေနၾကရတယ္။ သြားႏွဳတ္လုိက္ရရင္ ဒီအရုိးသားက တျဖည္းျဖည္းနိမ့္ဆင္းပါးလ်ားသြားပါတယ္။ အရုိးသားမရွိေတာ့ရင္ သိပ္နိမ့္သြားရင္ သြားတုေတြျပန္စုိက္လုိ႔မရေတာ့ပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ကင္ဆာေၾကာင့္ အရုိးသားကုိလွီးထုတ္လုိက္ရသူေတြ ေမြးရာပါႏွဳတ္ခမ္းကဲြအာေခါင္ကဲြေရာဂါရွင္ေတြအတြက္ အရုိးသားသစ္ျပန္တည္ေဆာက္ေပးဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။
သဘာ၀ကုိယ္ခႏၶာထဲမွာ၊ အရုိးဆဲလ္ေတြကုိ အရုိးသားသစ္တည္ေဆာက္လာေစေအာင္လွဳံ႕ေဆာ္ေပးတဲ့ BMP လုိ႔အတုိေကာက္ေခၚတဲ့ပရုိတိန္းတမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ဒီပရုိတိန္းကုိ Biotechnology လုိ႔ေခၚတဲ့ပညာရပ္ကုိသုံးျပီး Recombinant လုိ႔ေခၚတဲ့ လူရဲ႕ပရုိတိန္းဓာတ္ကုိ တျခားသက္ရွိဆဲလ္ေတြမွာဖဲြ႕စည္းတည္ေဆာက္ေစတဲ့မ်ဳိးဗီဇေပါင္းစပ္ျပဳျပင္တဲ့နည္းနဲ႔ဓာတ္္ခဲြခန္းထဲမွာ ထုတ္လုပ္ၾကပါတယ္။ အရုိးသားလုိအပ္ေနတဲ့လူနာေတြမွာသုံးစဲြျပီး၊ အလြန္ထိေရာက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ျပႆနာက၊ ေနာက္ဆုံးေပၚနည္းလမ္းေတြ ပစၥည္းကိရိယာေတြသုံးျပီးထုတ္လုပ္ရတဲ့အတြက္ ေစ်းအရမ္းၾကီးပါတယ္။ အရုိးက်ီးေပါင္းေရာဂါကုဖုိ႔ဒီပရုိတိန္းကုိသုံးရင္ ေဒၚလာ၃၀၀၀ကေန ၅၀၀၀အတြင္းက်ပါတယ္။ ေငြတတ္ႏုိင္တဲ့လူနာေတြအတြက္ဘဲသုံးႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လူနာအမ်ားတတ္ႏုိင္တဲ့ေစ်းမၾကီးတဲ့ကုသနည္းကုိရွာေဖြေနၾကပါတယ္။ ဒီထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္လုပ္တဲ့သုေတသနက simvastatin လုိ႔ေခၚတဲ့ ေသြးတြင္းကုိလက္စထေရာအဆီက်ေစတဲ့ေဆးကုိသုံးျပီး Tissue Engineering နည္းပညာနဲ႔အရုိးသားသစ္တည္ေဆာက္တဲ့သုေတသနျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဆးရဲ႕အာနိသင္က ေသြးအတြင္းကုိလက္စထေရာအဆီဓာတ္က်စတာအျပင္၊ အရုိးဆဲလ္ေတြကုိ BMP ပရုိတိန္းထုတ္ႏုိင္ေအာင္လွဳံ႕ေဆာ္ေပးပါတယ္။ ဒါကုိသုံးျပီး၊ Biomaterials ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔စမ္းသပ္ေပါင္းစပ္ၾကည့္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သုေတသနေတြကေတြ႕ရွိခ်က္ေတြကုိ NewsRx-2007Oct နဲ႔ NewsRx-2009Marchေဆးပညာစာေစာင္ေတြ က ေဖာ္ျပထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ အေကာင္ေလးေတြမွာသုေတသနေအာင္ျမင္ျပီးတဲ့ေနာက္ လူနာေတြမွာသုံးစဲြကုသႏုိင္ဖုိ႔ စျပီး clinical study လုပ္ေနပါျပီ။ မေ၀းေတာ့တဲ့အနာဂတ္မွာအရုိးျပႆနာေတြအတြက္၊ လူနာအမ်ားစုသုံးႏုိင္ျပီး၊ ထိေရာက္တဲ့ေဆးပစၥည္းအျဖစ္အသုံး၀င္လာမယ္လုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။
အရုိးအျပင္တျခားကုိယ္အဂၤါအစိတ္အပုိင္းေတြကုိအသစ္တည္ေဆာက္ႏုိင္မယ့္နည္းပညာေတြတုိးတက္ေတြ႕ရွိျခင္းအားျဖင့္ လူသားေတြကုိ Regenerative Medicine/Regenerative Dentistry ပညာရပ္ေတြနဲ႔ထိထိေရာက္ေရာက္ကုသေပးႏုိင္ပါေစလုိ႔ဆႏၵျပဳလိုက္ရပါတယ္။
Read More...
Collapse...
