Saturday, January 16, 2010

ဂ်ပန္လာျပီးေက်ာင္းတက္ၾကမယ္ဆုိရင္...


အရင္တပတ္စေနေန႔က ေနတဲ့ျမိဳ႕က ၄၅ထပ္အေဆာက္အဦးကေနအမွတ္တရရုိက္ထားတာပါ။ တုိးတက္တဲ့တုိက်ိဳျမိဳ႕ျပျမင္ကြင္းနဲ႔ဖူဂ်ီေတာင္သဘာ၀အလွက ဆန္႔က်င္ဖက္ႏွစ္ခုေပါင္းစပ္ျပီးလြမ္းေမာစရာျမင္ေနရပါတယ္။ ဂ်ပန္လာျပီးေပ်ာ္ေနခဲ့တဲ့၊ မၾကာခင္ျပန္ရေတာ့မယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ဒီျမင္ကြင္းေလးကတကယ္လြမ္းစရာပါ။ ဂ်ပန္လာျပီးအေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ စိတ္က်ေရာဂါရၾကတဲ့သူေတြအဖုိ႔ေတာ့ အျမင္တမ်ိဳးျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ စီနီယာထဲက မိသားစုကုိလြမ္းျပီးစိတ္က်ေရာဂါတႏွစ္ေလာက္ရဖူးတဲ့အကုိတေယာက္ကေတာ့၊ ဒီလုိျမင္ကြင္းထဲက တုိက္ျမင့္ျမင့္ေတြကုိဆဲြႏွဳတ္ျပီး ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္လုိ႔မ်က္ရည္ေတြက်ျပီးေျပာေၾကာင္းတဆင့္စကားၾကားဖူးပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္လာတဲ့သူတုိင္းမေပ်ာ္ၾကပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ျပန္တဲ့အထိ စိတ္က်ေရာဂါပါသြားလုိ႔ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီေဆးကုေနရတဲ့သူလည္း ကုိယ့္အလုပ္၀န္းက်င္မွာအနီးကပ္ရွိေနခဲ့လုိ႔ စိတ္မေကာင္းစရာျမင္ေနခဲ့ရဖူးပါတယ္။

ကံေကာင္းစြာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မိသားစုနဲ႔အတူေနရတဲ့အတြက္လြမ္းစရာမလုိသလုိ၊ ဆရာေကာင္းပတ္၀န္းက်င္ေကာင္းနဲ႔ၾကဳံရေတာ့၊ စိတ္ဓာတ္က်စရာလည္းမရွိခဲ့ပါဘူး။ သုေတသနအလုပ္ဆုိလည္း မလုပ္ခ်င္တာခုိင္းခံရတာမ်ိဳးမရွိဘဲ၊ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တဲ့သုေတသနကုိ အခ်ိန္မေရြးဆရာ့ကုိတုိင္ပင္ရင္၊ ယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ ေငြဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ေပးလုပ္တဲ့အျပင္၊ စာတမ္းေရးရာမွာလည္း ကုိယ့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ စိတ္ၾကိဳက္ေရးေစျပီး၊ အနည္းအက်ဥ္းေလာက္ဘဲလုိမယ္ထင္တာျပဳျပင္ျဖည့္စြက္ေပးတာမ်ိဳးမ်က္ႏွာလႊဲေပးတဲ့အတြက္၊ စာတမ္းအားလုံးေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ထုတ္ေ၀ခြင့္ရျပီး၊ ကုိယ္ပုိင္စဥ္းစားေရးသားႏုိင္တဲ့အေလ့ေကာင္းရလာေစပါတယ္။ ဒါကလည္း ျမန္မာျပည္မွာမာစတာဘဲြ႕လြန္တက္ခဲ့စဥ္က ေလ့လာခဲ့တဲ့အက်ိဳးနဲ႔ ဂ်ပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ၆လေလာက္ ေန႔တုိင္းအခ်ိန္ရတုိ္င္းစာဖတ္ခဲ့တာေတြေၾကာင့္ ကုိယ္လုပ္တာကုိင္တာ၊ စဥ္းစားေတြကုိအကဲျဖတ္ျပီး ပါေမာကၡက စိတ္ခ်ယုံၾကည္တာလည္းတစ္ေၾကာင္းပါပါတယ္။ တျခားေက်ာင္းသားေတြကုိပါ သုေတသနနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ကူညီလုပ္ကုိင္ျပသေပး၊ အၾကံေပးႏုိင္ခဲ့လုိ႔၊ ဂ်ပန္ေရာႏုိင္ငံျခားသားသူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံးရဲ႕ခ်စ္ခင္ေလးစားမွဳရရွိခဲ့တာကလည္း၊ ဂ်ပန္မွာေပ်ာ္ရတဲ့အေၾကာင္းေတြထဲက တစ္ခုပါပါတယ္။ ပညာလုိလားတဲ့စိတ္ကုိနားလည္တဲ့ဂ်ပန္ဆရာက တျခားဌာနတစ္ခုမွာ အေရးပါတဲ့သုေတသနတခုကုိမႏွစ္ကတည္းက တဲြလုပ္ေစခဲ့လုိ႔၊ ကုိယ့္အတြက္ပညာေတြအမ်ားၾကီးတုိးတဲ့အျပင္၊ ျပန္ရင္ကုိယ့္တကၠသုိလ္မွာ ဘဲြ႕လြန္ေတြကုိဆက္လုပ္ခုိင္းလုိ႔ရတဲ့ သုေတသနပေရာဂ်က္ေတြ အၾကံဥာဏ္ရလာခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အလုပ္တဖက္နဲ႔ရသမွ်အခ်ိန္ေလးမွာ ဂ်ပန္စာၾကိဳသင္ခဲ့တာကလည္း၊ ေန႔စဥ္ဘ၀နဲ႔ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးအဆင္ေျပေစလုိ႔ ဂ်ပန္စာမျဖစ္မေနသင္ခုိင္းခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္က ဆရာ့ကုိ ေက်းဇူးတင္ေနရပါတယ္။

ကုိယ့္လုိဘဲ ပညာသင္ကာလကုိေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ျဖတ္သန္းေစခ်င္တဲ့ဆႏၵမြန္နဲ႔ ဂ်ပန္လာပညာသင္ၾကမယ့္ညီညီမငယ္ေတြကုိအၾကံေပးခ်င္တာက၊ မလာခင္ ဂ်ပန္စာနဲ႔ဂ်ပန္ရုိးရာထုံးတမ္းေတြကုိတတ္ႏုိင္သေလာက္ေလ့လာခဲ့ဖုိ႔၊ ပညာရပ္ပုိင္းမွာ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ေလ့လာခဲ့ဖုိ႔၊ အဂၤလိပ္စာဆုိလည္းသူတင္ကုိယ္တင္ေဆြးေႏြးႏုိင္တဲ့အေနအထားအထိ၊ အဂၤလိပ္စကားေျပာကုိလည္းေလ့က်င့္ခဲ့ဖုိ႔၊ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။ ထေဆြးေႏြးရမယ့္အခါမ်ိဳးမွာ တြန္႔ဆုတ္မေန၊ ေနာက္ကမေနဘဲ ကုိယ့္အစြမ္းကုိထုတ္ျပျပီး၊ လူေတြသတိျပဳမိလာေအာင္လုပ္တတ္ရပါတယ္။ ဂ်ပန္စာတစ္ခုတည္းရရုံနဲ႔ႏုိင္ငံျခားေက်ာင္းသားဟာ အဆင္မေျပပါဘူး။ တျခားႏုိင္ငံျခားသားအေတာ္မ်ားမ်ားက အဂၤလိပ္လုိဘဲေျပာဆုိဆက္ဆံခ်င္ၾကတယ္။ အဂၤလိပ္လုိမရရင္ ႏုိင္ငံျခားေက်ာင္းသားေတြၾကားမွာ အေဖာ္မဲ့ျပီး အထီးက်န္ခံစားရပါမယ္။ ဒါ့အျပင္ အဂၤလိပ္လုိသိပ္မရၾကတဲ့ဂ်ပန္ေတြက အဂၤလိပ္ကၽြမ္းက်င္တဲ့သူဆုိ အထင္မေသးရဲပါဘူး။ သူတုိ႔စာတမ္းကိစၥေတြမွာကုိယ္က
၀င္ေထာက္ေပးႏုိင္ရင္ အေကာင္းဆုံးသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ ႏွစ္ဘာသာလုံးေကာင္းေကာင္းရရင္ ဂ်ပန္မွာအေပါင္းအသင္းဆန္႔ျပီး၊ ပ်င္းတာ၊ အထီးက်န္တာမရွိဘဲ စိတ္ဓာတ္က်စရာအခ်ိန္ကုိမရွိျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဂ်ပန္လာခါနီးမွသင္တန္းေတြလုိက္တက္တာမဟုတ္ဘဲ ၆လ-၁ႏွစ္ၾကိဳျပီး အဖက္ဖက္ကျပင္္ဆင္ခဲ့ၾကဖုိ႔ ဂ်ပန္မွာပညာလာသင္မယ့္ညီညီမငယ္ေတြအတြက္အၾကံေပးပါရေစ။

ေနာက္စိတ္က်ေရာဂါရေစႏုိင္တဲ့အေၾကာင္းတခုကေတာ့ ေငြရွာဖုိ႔အခ်ိန္ပုိင္းအလုပ္လုပ္ရတဲ့အခါမွာ၊ ေက်ာင္းအလုပ္ကတဖက္၊ အျပင္အလုပ္ကတဖက္နဲ႔ စိတ္ဖိစီးမွဳျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ကဆရာကဒါေတြသိထားတဲ့အတြက္ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိအျမဲဆုံးမတတ္တာက ရသမွ်နဲ႔ေရာင့္ရဲျပီး ပညာကုိဘဲအားစုိက္သင္ဖုိ႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ဆရာ့စကားကုိအျမဲနားေထာင္ေလ့ရွိတဲ့ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခ်ိန္ပုိင္းအလုပ္မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ကံအားေလ်ာ္စြာ ဂ်ပန္အစုိးရရဲ႕စေကာ္လာေငြအျပင္၊ ေက်ာင္းကသီးသန္႔ သုေတသနရံပုံေငြအစီအစဥ္မွာ ၀င္ေျဖျပီးအေရြးခံရလုိ႔ လစဥ္လခေငြအပုိရေနခဲ့လုိ႔၊ အလုပ္မလုပ္ေပမယ့္ အေနေခ်ာင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလုိအေရြးခံရဖုိ႔လည္း ကုိယ့္အထူးျပဳဘာသာရပ္မွာ ပုိင္ႏုိင္ေနဖုိ႔နဲ႔ TOEFL စတဲ့ဘာသာစကားကၽြမ္းက်င္မွဳအသိအမွတ္ျပဳလက္မွတ္ေတြရွိထားရင္ အခြင့္အေရးမ်ားပါတယ္။ ဂ်ပန္အစုိးရစေကာ္လာမရွိတဲ့သူေတြလည္း ပုဂၢလိကစေကာ္လာေတြေလွ်ာက္မယ္ဆုိရင္၊ ဘြဲ႕လြန္စာတမ္းရွိတာ၊ ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာကၽြမ္းက်င္မွဳလက္မွတ္ရွိတာ၊ certificate-diploma စတာေတြရွိထားတာေတြက စေကာ္လာရဖုိ႔ပုိအခြင့္အေရးရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ျမန္မာျပည္မွာ ရႏုိင္သမွ်လုပ္ခဲ့ၾကဖုိ႔အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။

ေနာက္တခုကအစားအေသာက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာက ဂ်ပန္ကုိတႏွစ္ဘဲလာခဲ့ရေပမယ့္ ဂ်ပန္အစားအေသာက္ေတြကုိ ႏွစ္သက္ျပီး ဂ်ပန္ေက်ာင္းလာတက္ရမယ့္သူေတြကုိအျမဲမွာေလ့ရွိတာက၊ ျမန္မာစာဆုိတာ ေမြးကတည္းက တသက္လုံးစားေနခဲ့ရ-ျပန္လာရင္လည္းဆက္စားရဦးမယ့္အစာျဖစ္တယ္။ ဂ်ပန္စာဆုိတာ ဂ်ပန္ေရာက္မွစားရတာ-ျမန္မာအစာေတြလုိ ဆီတရႊဲရႊဲပူပူစပ္စပ္ေတြမဟုတ္ဘူး-က်န္းမာေရးနဲ႔ညီညြတ္တယ္-စားတတ္ေအာင္စားဆုိျပီးမွာပါတယ္။ ဆရာ့လုိဘဲ ကၽြန္ေတာ္လည္းဂ်ပန္အစားအစာေတြကုိၾကိဳက္မိပါတယ္။ ေန႔လည္စာသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ ဂ်ပန္စာေတြတမ်ိဳးျပီးတမ်ိဳးလုိက္စားၾကည့္ခဲ့ၾကတာ ေပ်ာ္စရာလည္းေကာင္း အမွတ္ရစရာလည္းေကာင္းပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ဆီမပါသေလာက္နည္းနည္းနဲ႔ခ်က္တတ္တဲ့သူတုိ႔ခ်က္ျပဳတ္ပုံကုိ သေဘာက်မိပါတယ္။ အာဟာရဓာတ္ျပည့္တဲ့ပဲငံျပာရည္ကုိအဓိကသုံးတဲ့ဂ်ပန္စာေတြဟာ အရသာရွိျပီး က်န္းမာေရးအတြက္အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ အေနာက္ႏုိင္ငံကလူေတြေတာင္ ဂ်ပန္အစားအစာက်န္းမာေရးအတြက္ေကာင္းမွန္းသိလုိ႔ မက္မက္ေမာေမာစားလာၾကပါျပီ။ ထမင္းအဓိကစားတဲ့အေရွ႕တုိင္းသားခ်င္းအတူတူျဖစ္တဲ့ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ဒီလုိေကာင္းတာေတြစားဖုိ႔အခြင့္အေရးရွားရွားပါးပါးၾကဳံေနတာကုိျမန္မာအစားအစာမွ..ဆုိျပီးစိတ္စြဲေနရင္ စားခ်င္တာမစားရ မစားခ်င္တာစားရဆုိတဲ့ စိတ္အလုိမက်ဖိစီးမွဳျဖစ္လာမွာပါဘဲ။

ေနာက္ဆုံးကေတာ့..ေရာက္တဲ့အရပ္မွာေပ်ာ္ေအာင္ေန၊ ေတြ႔တဲ့သူနဲ႔သင့္ေအာင္ေပါင္း....ဆုိတဲ့ ျမန္မာအဆုံးအမအတုိင္းေနႏုိင္ၾကရင္ ဘ၀ရဲဲ႕ႏွစ္အနည္းငယ္ကုိ ဂ်ပန္မွာေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ၾကီးျဖတ္သန္းေနႏုိင္မွာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းဆႏၵမြန္နဲ႔အၾကံျပဳလုိက္ရပါတယ္။

0 comments: