ေက်းဇူးပါ..ပါရမီျဖည့္ေဖာ္ေရ..

ဒီေန႔ ဂ်ာနယ္ကေန ကၽြန္ေတာ့္သုေတသနစာတမ္း(manuscript)ကုိ publication လုပ္ဖုိ႔လက္ခံလုိက္ျပီျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း e-mail
၀င္္လာပါတယ္။ မႏွစ္က ပထမစာတမ္းကုိ ၁-၆-၂၀၀၇ မွာ publication acceptance ရခဲ့ျပီး၊ ၂၅-၁၀-၂၀၀၇ မွာ ဒုတိယစာတမ္းကုိ ဂ်ာနယ္ကုိပုိ႔ျပီး submission process စခဲ့ပါတယ္။ စာတမ္းကုိ လက္ခံသင့္မသင့္ဆုံးျဖတ္ေပးတဲ့ အကဲျဖတ္ပညာရွင္ (referee) ႏွစ္ဦးစလုံး စာတမ္းကရွည္လြန္းတယ္ဆုိတဲ့မွတ္ခ်က္အပါအ၀င္ ျပင္ဆင္စရာနဲ႔ မရွင္းလင္းတဲ့အခ်က္ေတြေမးျမန္းထားတာေတြ စုစုေပါင္း အခ်က္၂၀ေက်ာ္ comment အေနနဲ႔ျပန္လာပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြေက်နပ္ေအာင္တုံ႔ျပန္ျပင္ဆင္ျပီးမွသာ ဂ်ာနယ္မွာစာတမ္းကုိပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ဖုိ႔လက္ခံမယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းၾကားလာပါတယ္။ ပထမ article တုံးကေတာ့ ၄-၅ ခ်က္ေလာက္ျပဳျပင္တာနဲ႔ acceptance ရခဲ့တာေၾကာင့္ နည္းနည္းစိတ္ေလသြားခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူတခ်ိန္တည္းမွာတင္တဲ့ ထုိင္းကသူငယ္ခ်င္းမကေတာ့ reject (အပယ္ခံထိ) ခဲ့ျပီး ၄ႏွစ္ကလည္းျပည့္သြားလုိ႔ ဘဲြ႕မယူႏုိင္ေသးဘဲေနာက္ဂ်ာနယ္တခုမွာ ထပ္တင္ထားခဲ့ျပီး ျပည္ေတာ္ျပန္သြားခဲ့ရပါတယ္။ Acceptance ရမွ တေခါက္ျပန္လာျပီး ဘဲြ႕အတြက္စာေမးပဲြလာျပန္ေျဖရမွာပါ။ ပါေမာကၡကသူနဲ႔စာရင္ ျပန္ျပင္ဆင္တည္းျဖတ္ရုံဘဲမုိ႔ စိတ္ပူစရာမလုိေၾကာင္း၊ အခ်ိန္လည္းအမ်ားၾကီးက်န္ေသးတာမုိ႔၊ စိတ္ေအးေအးထားျပီးဆက္လုပ္ဖုိ႔အားေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ဘဲ refereeမၾကဳိက္တဲ့အခ်က္ေတြျပင္ေရးလုိက္၊ဂ်ာနယ္ကုိပုိ႔လုိက္၊ ထပ္ျပင္ဖုိ႔အေၾကာင္းျပန္လာလုိက္နဲ႔ သုံးၾကိမ္ျဖစ္သြားျပီး ၈ လေက်ာ္သြားပါျပီ။ ဂ်ာနယ္က Dental Implantology ဆုိင္ရာမွာ နာမည္အၾကီးဆုံး ၂ ေစာင္ထဲမွာပါလုိ႔၊ submission မ်ားျပီး တစ္ခါတစ္ခါ reply ျပန္လာဖုိ႔ ၂လေလာက္ၾကာပါတယ္။ တတိယေျမာက္အေၾကာင္းျပန္စာမွာေတာ့ referee ၂ေယာက္စလုံးေက်နပ္သြားေပမယ့္၊ Statistical Analysis လုိ႔ေခၚတဲ့ တြက္ခ်က္မွဳအပုိင္းမွာ ျပင္ခုိင္းထားတာ မျပင္ရေသးေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းအံ့အားသင့္သြားရျပီး အရင္အေခါက္ေတြက ျပန္ၾကားစာေတြမွာ အဲဒီအေၾကာင္းမပါတဲ့အတြက္၊ မသိခဲ့တဲ့အေၾကာင္းခ်က္ခ်င္းစာျပန္ေရးျပီး၊ အထြန္႔တက္ျပီး၊ ျပင္ခုိင္းတဲ့အပုိင္းကုိေတာ့ ျဖဳတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လည္း ကၽြန္ေတာ့္ article က တုိင္းတာမွဳ data အမ်ားၾကီး၊ statistic တြက္ခ်က္မွဳေတြအမ်ားၾကီးျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။ ကုိယ္အပင္ပန္းခံလုပ္ထားတာေလးေတြကုိ အကုန္ထည့္ေရးခ်င္ခဲ့တဲ့ေလာဘေၾကာင့္၊ မလုိအပ္ဘဲအခ်ိန္ေတြပုိၾကာသြားရတာပါ။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လက္ခံလုိက္ျပီဆုိတဲ့ e-mail ကုိဖတ္လုိက္ရတာ၊ ပင္ပန္းခဲ့ စိတ္ရွဳတ္ခဲ့ရတာေတြအားလုံးအရာထင္ျပီးဆုံးခဲ့ျပီဆုိတဲ့အသိနဲ႔ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရပါတယ္။

၀မ္းသာတဲ့အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ မိသားစုသုံးဦးဒီေန႔ေတာ့အျပင္မွာညစာသြားစားရင္း ေအာင္ပဲြခံခဲ့ၾကပါတယ္။ အျပန္လမ္းမွာေတြးေနမိတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ပါရမီျဖည့္ဖက္ဇနီးနဲ႔သမီးတုိ႔ရဲ႕ေက်းဇူးကုိပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးဟာ၊ ရည္းစားဘ၀ကတည္းက၊ အလုပ္သင္ျပီးလုိ႔ကၽြန္ေတာ္ေဆးခန္းထုိင္ေတာ့ ကုသမွဳေတြမွာ ကူညီေပးခဲ့ရင္း ပါရမီျဖည့္ဖက္အေနနဲ႔အတူရွိေပးခဲ့သူပါ။ Dental Assistant လက္ေထာက္ေတြတတ္သင့္တာေတြအားလုံးလုပ္တတ္ျပီး၊ နယ္ေဆးရုံမွာတာ၀န္က်ေတာ့လည္း တက္လက္စ Master သင္တန္းကုိဆက္မတက္ေတာ့ဘဲ၊ နယ္ကုိအတူလုိက္လုိ႔ ခ်ဳိ႕ခ်ဳိ႕တဲ့တဲ့ဘ၀မွာ မညီးမညူ လုိက္ပါေနထုိင္ရင္း ေဆးခန္းမွာ ကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။ သၾကၤန္ပိတ္ရက္ေတြမွာ နယ္က မဟာစည္တရားစခန္းမွာအတူတရား၀င္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေဆးရုံအလုပ္နဲ႔ရြာဖက္ေတြဆင္းေတာ့လည္းအတူလုိက္ပါေလ့ရွိခဲ့ပါတယ္။ နယ္လုပ္သက္၂ႏွစ္ျပည့္လုိ႔ ဘဲြ႔လြန္ဆက္တက္ဖုိ႔
၀င္ခြင့္ေအာင္ျပီး ရန္ကုန္ကုိ ျပန္ေျပာင္းၾကေတာ့လည္း နယ္မွာအေျခက်ေနျပီေပမယ့္၊ ေရာင္ေနာက္ဆံထုံးပါလုိက္ရျပန္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ျပီး ေက်ာင္းသားျပန္ျဖစ္ခ်ိန္၊ (ရန္ကုန္ကေရႊထြက္တယ္ဆုိတဲ့စကားအတုိင္း) နယ္မွာစုလာတဲ့ေငြထုပ္လည္းေျပာင္၊ က်ပ္တည္းတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာလည္း၊ အျပဳံးမပ်က္အားေပးခဲ့ပါတယ္။ သင္လုိ႔မဆုံး၊ တက္လုိ႔မကုန္ႏုိင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ပညာေလာဘေၾကာင့္ ဂ်ပန္ပညာသင္ေရြးခ်ယ္တဲ့စာေမးပြဲအတြက္ၾကဳိးစားခဲ့တဲ့အခ်ိ္န္၊ ညလုံးေပါက္စာက်က္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လဘက္သုတ္အခ်ဳိအခ်ဥ္နဲ႔ တဖက္တလမ္းက အားေပးခဲ့ပါတယ္။

ပထမအၾကိမ္အေရြးခံရျပီးမွ ပ်က္သြားလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ဓာတ္က်ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာလည္း အားေပးႏွစ္သိမ့္ေဖာ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အသက္အကန္႔အသတ္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးအခြင့္အေရးလည္းျဖစ္ခဲ့တဲ့၊ဒုတိယအၾကိမ္ထပ္ေျဖ၊ အေရြးခံရ၊ ေအာင္ျမင္စြာဂ်ပန္လာရျပန္ေတာ့လည္း၊ တစ္ေယာက္ထဲအထီးက်န္မွာစုိးလုိ႔ဆုိျပီး၊ မိဘေဆြမ်ဳိးေတြနဲ႔ေ၀းကြာျပီးခင္ပြန္းနဲ႔အတူလုိက္လာေနေပးခဲ့တယ္။ အထီးက်န္စိတ္တစ္၀က္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ၾကိဳးစားေနထုိင္ရင္း၊ သမီးေလးရဲ႕လုိအပ္ခ်က္မွန္သမွ်လုိက္လုပ္ေပးေနတာေၾကာင့္ မိသားစုအနားမွာရွိတယ္ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႔ကၽြန္ေတာ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း ေက်ာင္းသြားႏုိင္၊ သုေတသနမွာအခ်ိန္ႏွစ္ျပီးလုပ္ႏုိင္ခဲ့တာပါ။ ရလာဒ္ေကာင္းေတြထြက္ႏုိင္ခဲ့တာဟာ ပါရမီျဖည့္ဖက္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတြမဟုတ္ပါလား... ေက်းဇူးကမၻာပါ...