ခရီးသြားမွတ္တမ္း

စက္တင္ဘာလဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ “ခရီးသြားလ” ျဖစ္ေနပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ပတ္က စကၤာပူသြားခဲ့ျပီး မနက္ျဖန္တရုတ္ကုိ စာတမ္းဖတ္ဖုိ႔သြားပါဦးမယ္။ မႏွစ္ကသြားခဲ့တဲ့ဥေရာပခရီးမွတ္တမ္းေလးတင္လုိက္ပါတယ္။

မႏွစ္က ကၽြန္ေတာ္ဒီအခ်ိန္ပုိလန္မွာေရာက္ေနခဲ့ပါတယ္။ ၀ါေဆာျမိဳ႕ရဲ႕အထင္ကရ Palace of Art and Culture မွာက်င္းပတဲ့ 17th European Association for Osseointegration လုိ႔ေခၚတဲ့ dental implant နဲ႔ဆုိင္တဲ့ညီလာခံကုိသြားတက္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီညီလာခံက dental implant နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ အၾကီးဆုံး အစည္ကားဆုံးညီလာခံၾကီးပါဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ပါေမာကၡက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ မင္းမျပန္ခင္တစ္ေခါက္ေတာ့အနည္းဆုံးတက္ျဖစ္ေအာင္တက္သင့္တယ္ဆုိျပီး၊ ဥေရာပကုိသူခဏေရာက္ခ်ိန္မွာ၊ စာတမ္း abstract ကုိ ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္စားတင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ သူျပန္လာေတာ့မွ ေနာက္ဆုံးေန႔မုိ႔လုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကုိေမးခ်ိန္မရဘဲ တင္ေပး
လုိက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္မသြားႏုိင္ခဲ့ရင္ သူက ကုိယ္စားတက္ျပီး စာတမ္းဖတ္ေပးမယ့္အေၾကာင္းေျပာျပပါတယ္။ ဒါနဲ႔ဘဲ ျမန္မာျပည္ကုိ ပုိလန္သြားဖုိ႔ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္မွာ also good to travel to Poland ဆုိတဲ့ endorsement ရဖုိ႔လွမ္းတင္လုိက္ရပါတယ္။ ခြင့္ျပဳခ်က္က်ဖုိ႔ အနည္းဆုံး ႏွစ္လၾကာတတ္ပါတယ္။ ရမယ္မရဘူးလည္းမေသခ်ာလွပါဘူး။ ဥေရာပႏုိင္ငံလည္းျဖစ္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရလိမ့္မယ္လုိ႔မထင္ထားခဲ့ပါဘူး။ ေလယာဥ္လက္မွတ္တုိ႔ဘာတုိ႔ကလည္း အားလုံးမေသခ်ာဘဲလုပ္ရင္ရွဳံးမွာမုိ႔ မလုပ္ရဲပါဘူး။ ဒီလုိနဲ႔ သြားခါနီး ႏွစ္ပတ္အလုိမွာမွ ခြင့္ျပဳခ်က္က်လာလုိ႔ အျမန္ endorse လုပ္၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္မွာျပီး ပုိလန္သံရုံးေျပးရပါတယ္။ ဗီဇာကုိအလြယ္တကူရခဲ့ေပမယ့္ နီးမွလုပ္ရတဲ့ေလယာဥ္လက္မွတ္က အျပန္ခရီး ျပင္သစ္မွာ ၇နာရီ transit ေစာင့္ရတဲ့ေလယာဥ္ဘဲရပါေတာ့တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ရတာကံေကာင္းဆုိျပီး ခရီးအတြက္နဲ႔ စာတမ္းအတြက္ျပင္္ဆင္ရပါေတာ့တယ္။ ပါေမာကၡလည္းကၽြန္ေတာ္သြားခြင့္ရလုိ႔၀မ္းသာေနခဲ့ပါတယ္။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အရင္ဆရာတစ္ေယာက္ အေမရိကမွာစာတမ္းဖတ္ဖုိ႔ခြင့္ျပဳခ်က္တင္တာ မရလုိ႔ အစီအစဥ္ပ်က္သြားခဲ့ရတာ သူၾကဳံထားဖူးလုိ႔ပါ။ (ဒီကန္႔သတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ဘဲ Harvard University, Toronto University ေတြမွာ Research day တက္ဖုိ႔ Study Tour သြားဖုိ႔အခြင့္အလမ္းေတြကၽြန္ေတာ္လက္လႊတ္ခဲ့ရပါတယ္)

အားလုံးအဆင္ေျပခ်ိန္မွာေနာက္အခက္အခဲတစ္ခုက ေလယာဥ္လက္မွတ္ဖုိးပါ။ ျမန္မာေငြနဲ႔၂၃သိန္းေလာက္က်ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားတုိင္းကုိ တကၠသုိလ္က ခရီးစရိတ္အကုန္မခံပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ဘတ္ဂ်က္ေတာင့္တဲ့ဌာနဆုိရင္ ဌာနက အကုန္အက်ခံေပးပါတယ္။ တခ်ိဳ႕လည္ကုိယ့္စားရိတ္ကုိယ္ခံရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ တကၠသုိလ္ရဲ႕Center of Excellence ဆုိတဲ့ grant အစီအစဥ္က ႏုိင္ငံျခားမွာစာတမ္းသြားဖတ္ဖုိ႔ တစ္ႏွစ္ကုိ ဂ်ပန္ယန္းေသာင္း ၃၀ (ျမန္မာေငြ ၃၃သိန္းခန္႔) ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ေလယာဥ္လက္မွတ္၊ ဟုိတယ္ခနဲ႔ ေန႔တြက္အသုံးစားရိတ္ထုတ္ေပးပါတယ္။ ေပးတယ္ဆုိေပမယ့္ ခရီးကျပန္မွ ေဘာက္ခ်ာနဲ႔တကြျပန္တင္ျပီးမွ ျပန္ရတာပါ။ ေလာေလာဆယ္ကုိယ္ကစုိက္၀ယ္ထားရသုံးထားရပါတယ္။ လက္မွတ္၀ယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဗီဇာကဒ္က ေသာင္း၂၀အတိဘဲသုံးခြင့္ရိွပါတယ္။ ေလယာဥ္လက္မွတ္၀ယ္လုိ႔မေလာက္လုိ႔ တခါ ဗီဇာကုမၸဏီကုိဖုန္းဆက္ျပီး ေသာင္း၃၀အထိသုံးလုိ႔ရေအာင္ေလွ်ာက္ရပါေသးတယ္။ ေသာင္း၃၀နဲ႔ေလာက္သြားေအာင္ ဟုိတယ္ကုိလည္းအြန္လုိင္းကေနရွာျပီး သိပ္ေစ်းမၾကီးတာကုိ လွမ္းbooking လုပ္ထားလုိက္ပါတယ္။ ဌာနကေန ပါေမာကၡအပါအ၀င္ တျခား ၆ ေယာက္ ပါသြားတက္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ကုိယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကုိယ္ေတြပါဘဲ။ ေလယာဥ္ကအစမတူၾကပါဘူး။

ဒီလုိနဲ႔အသြားခရီး ..ကမၻာ႔ေရွ႕ျခမ္းကေနေနာက္ျခမ္းကုိ ထြက္ရတဲ့ခရီးဟာ ရွည္လ်ားလြန္းလွပါတယ္။ ၁၃နာရီေလာက္ပ်ံျပီးမွျပင္သစ္ႏုိင္ငံ Paris Charles de Gaulle (CDG) ေလဆိပ္ကုိေရာက္ပါေတာ့တယ္။ အသြားခရီးကေတာ့ ၃နာရီဘဲေလဆိပ္ထဲမွာေစာင့္ရျပီး သိပ္မၾကာလုိက္သလုိပါဘဲ။ ပုိလန္ကုိဆက္ေတာ့ ေလယာဥ္ေလးေသးေသးနဲ႔ သိပ္ဇိမ္မက်လွပါဘူး။ ၃နာရီေလာက္စီးရပါတယ္။ စုံစမ္းေရးမွာ ဟုိတည္ကုိသြားဖုိ႔ ဘတ္စ္လမ္းေၾကာင္းကုိစုံစမ္းျပီး၊ ဘတ္စ္ကုိလုိက္ရွာရပါတယ္။ ေလဆိပ္ကေန တစ္ေၾကာင္းတည္းနဲ႔ေရာက္တဲ့ဘတ္စ္ရွိလုိ႔ အဆင္ေျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတာင္ ၁နာရီနီးပါးစီးရပါတယ္။ စက္တင္ဘာေပမယ့္ ပုိလန္ရာသီဥတုက မုိးဖဲြဖဲြနဲ႔ေအးလွပါတယ္။ ေစ်းမၾကီးတဲ့ဟုိတယ္ဆုိေတာ့ ျမဳိ႕လည္ေခါင္က ညီလာခံလုပ္တဲ့ေနရာအထိ ဘတ္စ္နဲ႔ ၃၀ မိနစ္ေလာက္သြားရပါတယ္။ တစ္ေယာက္ထဲဆုိေတာ့ ဟုိေမးဒီေမးနဲ႔ဘဲ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာေရာက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ညီလာခံက လက္ခ်ာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာေနတဲ့ပညာအတြက္ အရမ္းကုိ အေထာက္အကူျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ညီလာခံျပီးခ်ိန္ေတြမွာ ေျမပုံၾကည့္ျပီးေဒသႏၱရဗဟုသုတအတြက္ တစ္ေယာက္ထဲဘဲ ေလွ်ာက္သြားခဲ့ပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆုံးေန႔က်မွ ပါေမာကၡက သူနဲ႔အတူဒင္နာသြားစားၾကမယ္ဆုိျပီးေခၚေတာ့မွ အတူသြားျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

ပုိလန္မွာေလွ်ာက္လည္ခဲ့တဲ့ေနရာတခ်ိဳ႕

ဒီလုိနဲ႔အျပန္ခရီးမွာ ျပင္သစ္ေလဆိပ္ကုိျပန္ေရာက္ျပန္ပါတယ္။ ေလယာဥ္ေပၚကေနအဆင္း immigration ေကာင္တာမေရာက္ခင္၊ လူတခ်ိဳ႕တံခါးေလးတစ္ခုကုိတြန္းတြန္းဖြင့္ျပီးသြားေနၾကတာေတြ႕လုိက္လုိ႔၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း၊ immigration အတြက္စီေနတဲ့လူတန္းၾကီးကုိမေစာင့္ဘဲ၊ သူတုိ႔လမ္းအတုိင္းလုိက္သြားလုိက္တာ၊ ေလဆိပ္ျပင္ကုိထြက္တဲ့ေနရာအထိတန္းေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ နဂုိကေတာ့ထြက္လည္ဖုိ႔အစီအစဥ္မရွိခဲ့ပါဘူး။ immigration ကုိျဖတ္လုိက္ရင္လည္း ဂ်ပန္ျပန္ရမယ့္ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ထြက္လည္ဖုိ႔လႊတ္ေပးမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကဲ..ေရာက္လာမွေတာ့ နည္းနည္းေလွ်ာက္ၾကည့္ဦးမယ္..အခ်ိန္၇နာရီကလည္းရတယ္..ဆုိျပီး ျမဳိ႕ထဲသြားတဲ့ဘတ္စ္ကုိစုံစမ္းျပီး ထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ပါရီဆုိ အီဖယ္ေမ်ာ္စင္ဘဲၾကားဖူးတာဆုိေတာ့ အီဖယ္ဖက္သြားတဲ့ဘတ္စ္လက္မွတ္ကုိစုံစမ္းျပီး လုိက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အျပန္ရထားစုံးစမ္းျပီး ရထားနဲ႔ျပန္မယ္ဆုိျပီး ဘတ္စ္လက္မွတ္ကုိတစ္ေၾကာင္းတည္းဘဲ၀ယ္ခဲ့ပါတယ္။ ၾကာခ်ိန္စုံစမ္းျပီး၊ ေလဆိပ္ကုိ ေလယာဥ္ခ်ိန္မတုိင္ခင္ ၂နာရီအေရာက္ျပန္မယ္။ စုစုေပါင္းလည္ပတ္ခ်ိန္ ၃နာရီရမယ္လုိ႔ တြက္ျပီး ထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ၁နာရီေလာက္စီးရျပီး နာမည္ေက်ာ္ Arc de Triomphe ၾကီးေရွ႕မွာ ကားဂိတ္ဆုံးပါေတာ့တယ္။

Arc de Triomphe

အဲဒီမွာဆုိင္ေတြအမ်ားၾကီးကုိ ေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း၊ အီဖယ္ေမွ်ာ္စင္ကုိလည္းသြားခ်င္တာနဲ႔ အနားမွာေတြ႕တဲ့ရဲကုိလမ္းေမးရပါတယ္။ ေမွ်ာ္စင္ကျမင္သာျမင္ေနရတယ္၊ လမ္းေလွ်ာက္သြားေတာ့ေတာ္ေတာ္ေ၀းပါတယ္။ ေလယာဥ္မမီမွာစိတ္ပူတာနဲ႔ ဒီဖက္ျမစ္ကမ္းကဘဲဓာတ္ပုံလွမ္းရုိက္ျပီး Arc de Triomphe ကုိျပန္ေလွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္။ အသြားအျပန္၁နာရီေက်ာ္ၾကာခဲ့ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေျမေအာက္ရထားနဲ႔သြားရင္နီးနီးေလးပါ။ ဘာမွျပင္ဆင္ေလ့လာမထားရေတာ့၊ ရထားမွားမွာတုိ႔ အခ်ိန္ေနာက္က်မွာတုိ႔ပူလုိ႔ လက္မွတ္၀ယ္ဖုိ႔ဆင္းသြားျပီးမွ မစီးျဖစ္ေတာ့တာပါ။

ေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း လူး၀စ္ဆုိင္မွာလူေတြအမ်ားၾကီးတန္းစီေနၾကတာေတြ႕ေတာ့ အန္တီ၀ါကုိသတိရသြားမိပါတယ္။ သူကလူး၀စ္ဗီတင္ခေရဇီေလ။ ဘာေတြမ်ားဒီေလာက္စီေနပါလိမ့္လုိ႔စပ္စုရင္း ကၽြန္ေတာ္လည္းနာရီ၀က္ေလာက္အပြန္းခံျပီးတန္း၀င္စီလုိက္ပါတယ္။ အထဲေရာက္မွ၊ အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္ဘာမွမပါေသးတာ သတိရမိပါတယ္။ (ကုန္ဖုိ႔ဖန္တာမ်ားေျပာပါတယ္..း) ကၽြန္ေတာ့္ဥာဥ္က ေကာင္းတာေတြ႕ရ စားရရင္ အိမ္ကလူေတြကုိသိပ္သတိရတယ္။ ခုလည္းတကူးတကမရည္ရြယ္ပါဘဲ ပဲရစ္ျမဳိ႕လည္အထိေရာက္လာမွ ေတာ့ တစ္ခုခု၀ယ္ျပန္မယ္လုိ႔ဆုံးျဖတ္လုိက္ျပီး၊ ခုေခတ္စားတဲ့လူငယ္ကုိင္အိတ္တစ္အိတ္ေလာက္ျပပါ၊ ေစ်းလည္းသိပ္မၾကီးတာေပါ့။ ထုတ္ျပလာတာေလးက အန္တီ၀ါအၾကိဳက္ျဖစ္ေလာက္တယ္ဆုိျပီး အခ်ိန္ၾကည့္ျပီးျမန္ျမန္ဘဲ၀ယ္လုိက္ပါတယ္။ ဗီဇာကဒ္ႏွစ္ခုလုပ္ထားမိလုိ႔သာပါ။ တစ္ခုက ေလယာဥ္လက္မွတ္၀ယ္တာနဲ႔ ဟုိတယ္ခနဲ႔႔ ျပည့္လုျပီေလ။

ခ်စ္ခ်စ္အတြက္စလင္းဘက္

ေလဆိပ္ကုိ ႏွစ္နာရီမတုိင္ခင္အေရာက္မွန္းျပီးျပန္ရမွာမုိ႔ Arc de Triomphe ကေန ေလယာဥ္ခ်ိန္၃နာရီအလုိမွာဘတ္စ္ကားစစီးခဲ့ပါတယ္။ အျပန္လမ္းက ပိတ္လုိ႔ ထင္တာထက္ပုိၾကာခဲ့ေပမယ့္ အခ်ိန္မီျပန္ေရာက္သြားျပီး ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ျပင္သစ္အလည္ခရီးျပီးဆုံးပါေတာ့တယ္။ ၃နာရီဆက္တုိက္လမ္းေလွ်ာက္လုိက္၊ ဓာတ္ပုံရုိက္လုိက္လုပ္ခဲ့ေတာ့ ေညာင္းညာေနပါျပီ။ Immigration အျဖတ္မွာ ဆူပူေနတဲ့ျပင္သစ္ရဲမေလးရဲ႕အဂၤလိပ္စကားကုိနားမလည္ဟန္ေဆာင္ျပီး၊ ၾကိတ္ျပဳံးရင္း ေလယာဥ္ဆီေလွ်ာက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္ခင္ဗ်ား။