ဒီစာေလးကေတာ့ ဒီေန႔မနက္ဂ်ာနယ္တုိက္ကေနေမးလ္ပုိ႔လုိက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စာတမ္းကုိ သူတုိ႔ ဂ်ာနယ္မွာေဖာ္ျပထုတ္ေ၀ဖုိ႔တရား၀င္လက္ခံလုိက္ျပီဆုိတာအေၾကာင္းၾကားတဲ့စာေလးပါ။ တတိယေျမာက္ထုတ္ေ၀ခြင့္ရတဲ့စာတမ္းပါ။ ဘဲြ႕လြန္စာတမ္းျပဳစုဖူးသူတုိင္း ဒီလုိစာေလးရလုိက္တဲ့အခါခံစားရတဲ့၀မ္းသာပီတိကုိ ခံစားဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ သုေတသနသမားတုိင္းအတြက္ ဒီအဆင့္ဟာေနာက္ဆုံးနဲ႔ အေရးၾကီးဆုံးအဆင့္တစ္ခုပါဘဲ။ ကုိယ္လုပ္လုိက္လုိ႔ရလာတဲ့ေတြ႕ရွိခ်က္ေတြကုိ ကမၻာေပၚက သုေတသနသမားတုိင္းသိရွိဖုိ႔ တရား၀င္အသိအမွတ္ျပဳႏုိင္ေစဖုိ႔ မလုပ္မျဖစ္လုပ္ရတာကေတာ့ သုေတသနစာတမ္းေရးသားျပီး၊ ကမၻာနဲ႔အ၀ွမ္းအသိအမွတ္ျပဳတဲ့ဂ်ာနယ္တစ္ခုခုမွာ ေဖာ္ျပရတာျဖစ္ပါတယ္။ သိပၸံေတြ႔ရွိခ်က္တစ္ခုကုိကုိယ္ကအရင္ေတြ႕ရွိျပီး စာတမ္းအေနနဲ႔မတင္ျပႏုိင္ဘဲ၊ တျခားသူတစ္ဦးက အရင္တင္သြားရင္၊ ဒီလူကဘဲ သုေတသနနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေနာက္ဆက္တဲြအက်ဳိးေတြကုိခံစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပထမလူရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက အေရးမပါေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သုေတသနတစ္ခုျပီးတုိင္း စာတမ္းျပဳစုျပီး အျမန္ထုတ္ေ၀ခြင့္ရေအာင္ၾကိဳးစားၾကရတာျဖစ္ပါတယ္။
စာတမ္းေရးျပီး ဂ်ာနယ္တုိက္ပုိ႔လုိက္ရုံနဲ႔ ဂ်ာနယ္တုိက္ကလက္ခံျပီး ထုတ္ေ၀ေပးတာမဟုတ္ပါဘူး။ ပထမအဆင့္က သက္ဆုိင္ရာသုေတသနနယ္ပယ္မွာ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားတဲ့ စီနီယာသုေတသနသမားေတြဆီကေန စာတမ္းနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔သုံးသပ္ေ၀ဖန္ျပီး အကဲျဖတ္ခ်က္ခံယူရတာျဖစ္ပါတယ္။ referee လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ေပၚမူတည္ျပီး referee ၂ေယာက္ကေန၃ေယာက္အထိရွိပါတယ္။ ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာက ပထမဆုံး ကုိယ္တင္တဲ့စာတမ္းနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားတယ္လုိ႔ယူဆတဲ့ ပါေမာကၡ၊ သုေတသနသမား စတာေတြကုိ အီးေမးလ္လိပ္စာကတဆင့္ဆက္သြယ္ျပီး၊ တင္လုိက္တဲ့စာတမ္းနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ အကဲျဖတ္ေပးႏုိင္မလားဆုိတာ လွမ္းေမးပါတယ္။ သက္ဆုိင္ရာပုဂၢဳိလ္က လက္ခံလုိက္ရင္ သူက ဒီစာတမ္းကုိ ထုတ္ေ၀ခြင့္ျပဳမျပဳဆုံးျဖတ္ေပးမယ့္ referee ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ပတ္သုိ႔မဟုတ္ ၂လ အတြင္းမွာ ဒီrefereeေတြဆီကေန စာတမ္းကုိ ထုတ္ေ၀ဖုိ႔လက္ခံမလား (accept)၊ ျပင္ဆင္ခ်က္လုပ္ဖုိ႔ခုိင္းမလား (major/minor revision)၊ ထုတ္ေ၀ဖုိ႔ျငင္းဆန္မလား(reject) ဆုိတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြထဲကတမ်ဳိးမ်ိဳးက အယ္ဒီတာဆီေရာက္ျပီး အယ္ဒီတာကတဆင့္ စာတမ္းရွင္ကုိ ျပန္ပုိ႔ပါတယ္။ revision ဆုိရင္refereeက စာသားျပင္ခုိင္းတာမ်ဳိး၊ စာရင္းဆုိင္ရာတြက္ခ်က္မွဳျပန္လုပ္ခုိင္းတာမ်ဳိး၊ အနည္းဆုံးခုိင္းတတ္ျပီး၊ သိပ္ဆုိးရင္ သုေတသနကုိ ထပ္လုပ္ခုိင္းတာမ်ဳိးၾကဳံရတတ္ပါတယ္။ accept ရမရဆုိတာ၊ ကုိယ့္စာတမ္းရဲ႕အရည္အေသြးေပၚမူတည္သလုိ၊ ကံေပၚမွာလည္းတည္ပါေသးတယ္။ သိပ္တင္းက်ပ္တဲ့ referee မ်ဳိးနဲ႔က်ရင္ major/minor revision ဒါမွမဟုတ္ reject ျဖစ္ဖုိ႔မ်ားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက တခ်ဳိ႕ reject ထိၾကတယ္။ တျခားဂ်ာနယ္ကုိေျပာင္းတင္ၾကရေတာ့မယ္။ အခ်ိန္ထပ္ၾကာၾကဦးမွာေပါ့။
ဒါေၾကာင့္စာတမ္းေတြမတင္ခင္မွာ ပထမဆုံးအေရးၾကီးတာက စာတမ္းမွာလုိအပ္တဲ့ နိဒါန္း၊ သုေတသနရည္ရြယ္ခ်က္၊ လုပ္ပုံလုပ္နည္း၊ အေျဖေတြ႕ရွိခ်က္၊ သုံးသပ္ေဆြးေနြးခ်က္နဲ႔နိဂုံး၊ summary လုိ႔ေခၚတဲ့ စာတမ္းတစ္ခုလုံးရဲ႕အႏွစ္ခ်ဳပ္တုိ႔ကုိ အစီအစဥ္တက်ေရးဖုိ႔နဲ႔ျပည့္စုံဖုိ႔အေရးၾကီးပါတယ္။ ကုိယ္ရတဲ့အေျဖနဲ႔ အဲဒီအေပၚေဆြးေႏြးသုံးသပ္ခ်က္က အပုိအလုိမရွိျဖစ္ရပါတယ္။ ကုိက္ညီေနရပါတယ္။ ကုိယ္ေတြ႕တာထက္ပုိျပီး မေျပာရပါဘူး။ စကားလုံးအသုံးအႏွဳံးက အေရးၾကီးပါတယ္။ ဥပမာ may/ would စတဲ့အေသးစိတ္အသုံးအႏွဳံးေလးေတြကအစ စကားလုံးေတြရဲ႕ ေလးနက္တဲ့အဓိပၸါယ္ကုိေသခ်ာသေဘာေပါက္ျပီးသုံးရပါတယ္။ နိဂုံးမွာ လုိတာထက္ပုိျပီးေရးရင္ refereeအမ်ားစုကမၾကိဳက္ပါဘူး။ ေနာက္အေရးၾကီးတာတစ္ခုက grammer check နဲ႔ spelling checkအထပ္ထပ္လုပ္ဖုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ အမွားတစ္ခုခုဖတ္လုိက္ရတာနဲ႔ refereeစိတ္ထဲမွာ အနည္းဆုံးေတာ့ impression down သြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လည္း ဂ်ာနယ္တခ်ိဳ႕မွာ refereeအေနနဲ႔ဖိတ္ေခၚခံရျပီး၊ စာတမ္းတခိ်ဳ႕ကုိသုံးသပ္ေနတာမုိ႔၊ spelling/grammer အမွားတစ္ခုေတြ႕လုိက္တာနဲ႔ ခံစားရတဲ့ခံစားခ်က္ကုိကုိယ္တုိင္ၾကဳံရပါတယ္။ ဂ်ပန္ေတြကေတာ့ စာတမ္းအားလုံးျပီးသြားရင္ Native American ေတြနဲ႔ grammer check, word check လုပ္ပါတယ္။ အမ်ားစုက အဂၤလိပ္အားနည္းတာေၾကာင့္ ပါေမာကၡေတြကအစ ကုမၸဏီေတြပုိ႔ အကုန္အက်ခံျပီး အဂၤလိပ္စာစစ္ေဆးမွဳကုိလုပ္ၾကရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာေတြအတြက္ေတာ့၊ ျမန္မာျပည္မွာ သင္လာရတာေတြက ဒီလုိအစစ္ခံရေလာက္ေအာင္၊ မညံ႔ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္စာတမ္း၃ေစာင္လုံးတစ္ခါမွ Native ေတြနဲ႔ မစစ္ဖူးပါဘူး။ ကုိယ့္ဘာသာယုံၾကည္ခ်က္ရွိတာရယ္၊ ပါေမာကၡကလည္းဖတ္ၾကည့္ျပီး အျမဲခ်ီးက်ဴးတတ္ျပီး၊ မင္းတုိ႔ျမန္မာေတြအဂၤလိပ္စာေကာင္းတယ္လုိ႔မွတ္ခ်က္ျပဳျပီး အဂၤလိပ္စာစစ္စရာမလုိဘူးလုိ႔အျမဲေျပာပါတယ္။
referee ေတြဆီကေန ျပန္စာရလုိ႔ တခါတည္းနဲ႔ accept မဟုတ္ဘဲ ျပင္ဆင္ခ်က္လုပ္ဖုိ႔ခုိင္းလာခဲ့ရင္ ၊ ေျပာတဲ့အတုိင္းတတ္ႏုိင္သေလာက္ျပင္ဆင္ေပးရပါတယ္။ မျပင္ႏုိင္တဲ့အပုိင္းမွာလည္း၊ ခုိင္မာတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ကုိေျပာျပျပီး မျပင္ႏုိင္တဲ့အေၾကာင္းေျပာရပါတယ္။ ၂လအတြင္း ျပင္ဆင္ခ်က္ကုိျပန္ပုိ႔ရပါတယ္။ ကုိယ့္ျပန္စာမွာ ဘယ္အခ်က္ကုိဘယ္လုိျပင္ျပီးေၾကာင္း အေသးစိတ္ေရးျပေပးရပါတယ္။ referee က ေက်နပ္မွ ကုိယ့္စာတမ္းကုိ ထုတ္ေ၀ခြင့္ရမွာမုိ႔ပါ။
ဒါေၾကာင့္သုေတသနသမားေတြ၊ ဘဲြ႔လြန္တက္ေနသူေတြအတြက္ သုေတသနလုပ္ရုံနဲ႔မျပီးပါဘူး။ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ျဖစ္တဲ့ စာတမ္းထုတ္ေ၀ဖုိ႔ လုိအပ္တဲ့ အခ်က္ေတြ၊ ကိန္းဂဏန္းတြက္ခ်က္မွဳ (statistic software) နဲ႔ ဂရပ္ပုံ ေရးဆဲြမွဳ၊ ဓာတ္ပုံတည္းျဖတ္မွဳ softwareေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးကၽြမ္းက်င္ေနဖုိ႔လုိပါတယ္။ စာတမ္းတစ္ေစာင္ထုတ္ေ၀ခြင့္ရဖုိ႔ အနည္းဆုံး ၃လကေန တႏွစ္အထိၾကာတတ္ပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ referee ဆီ ျပင္ဆင္ခ်က္ပုိ႔လုိက္၊ refereeကမၾကိဳက္ေသးလုိ႔ ျပန္ခုိင္းလုိက္နဲ႔ျဖစ္တာကုိလည္းၾကားဖူးပါတယ္။ PhD ဘဲြ႕သမားေတြအတြက္ စာတမ္းထုတ္ေ၀ခ်က္ရမွ ဘဲြ႕ေပးတဲ့အတြက္ ေနာက္ဆုံးႏွစ္အေရာက္မွာ စာတမ္းတစ္ေစာင္ေလာက္မွ ထုတ္ေ၀ခြင့္မရေသးရင္ ၄ႏွစ္ျပည့္ခ်ိန္မွာ ဘဲြ႕ရဖုိ႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ စာတမ္းေရးျပီးခ်ိန္ကေန ထုတ္ေ၀ခြင့္ရခ်ိန္အထိ ၁ႏွစ္ၾကာမယ္လုိ႔မွန္းျပီး အခ်ိန္တြက္ျပီး စာတမ္းျပဳစုသင့္ပါတယ္။
ဒီပုိ႔စ္ကေတာ့ ဘဲြ႕လြန္စာတမ္းျပဳစုေနတဲ့သူေတြ မၾကာခင္ျပဳစုမယ့္သူေတြအတြက္ အေထာက္အကူရလိမ့္မယ္လုိ႔ယူဆပါတယ္။
အားလုံးအဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ၾကပါေစ။
Monday, September 28, 2009
ဘဲြ႕လြန္စာတမ္းျပဳစုေနသူမ်ားအတြက္ဗဟုသုတ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
ဒီပို့စ္ေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါပဲ။
မိုမိဂ်ိ
ေတာ္လုိက္တာဗ်ာ။။အားက်သြားပါတယ္။
ကၽြန္မအတြက္ ဗဟုသုတအမ်ားၾကီး ရသြားပါတယ္ ဆရာ။ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္
Dear Dr. Nyan,
I am a post-grad Master Student from engineering Field. For my graduation, I have to prepare Thesis only. I would like to request your suggestion for writing Thesis. I mean, which section I should start to write.e.g Literature Review, Experimental, Results and Discusstion.
Thanks and Regards,
Dear Ma Mar Mar,
Writing a thesis is much more difficult than a paper. It takes time to completely finish a perfect thesis. When I was a master student in Myanmar, one of my professors who did his master in UK suggested students to begin writing from the beginning of the research. He pointed out that if someone try to write thesis only after all experiment, it will be very late. He encouraged us to think of thesis writing at every moment we have time to do so. Once some idea appears in mind, write down it in the note at that moment. Otherwise, it will be totally forgotten.
At the beginning, we know what we want to find out, why it is necessary to find out, and how we are going to do it. So I began writing down the background or the reason why I do that particular research. I used to create 5 different word files; Introduction (for background, objective of research), Literature review (about what have been done in related topics), Materials and methods (experimental), Results, Discussion and References files. Little by little, day by day, I wrote some sentences when I read an article related to the problem that I was trying to solve in literature review. While doing experiment, I wrote materials and methods. When some results were obtained, I began to think of discussion; how to interpret these results, how to relate with my objective, what is still needed...etc). When all results were achieved, I wrote the results completely and began discussion.
As the literature review is the longest part and has to be as complete as possible, I tried to read almost every day at least one article and add more and more while doing experiment. When I found interesting finding I marked the sentences and the article for reference. Later, when I collected the information such as the title, authors and journal name for reference, it was easy to find.
Please feel free to ask if you have more questions.
Dear Dr. Nyan,
I really thank for your explanation and sharing of your experience. It is very worth for me who have less experience. I can plan and prepare for my writing according your explanation.It is too late for me to start writing from the beginning of research as I have spent already 22 months for Coursework study and experiments. Now, I have finished my experiments and am preparaing Thesis.
Thanks again for your valuable time.
Regards, Mar Mar
Post a Comment